Door: #Rabbijn #Simon #Bornstein®
Soekot, ook wel bekend als het Loofhuttenfeest, is een van de belangrijkste feesten in het Jodendom. Het wordt gevierd ter herdenking van de veertig jaar durende reis van het Joodse volk door de woestijn na de uittocht uit Egypte. Het feest begint op de vijftiende dag van de maand Tisjri en duurt zeven dagen.
Tijdens Soekot worden verschillende tradities gevolgd die hun oorsprong hebben in de Talmoed, een belangrijke verzameling van Joods religieuze en juridische commentaren.
Een van deze tradities is het bouwen en bewonen van een soeka, een tijdelijke hut of schuilplaats. De bron voor deze traditie is te vinden in de Talmoed, Traktaat Soeka 2a, waarin wordt verwezen naar het gebod om in loofhutten te wonen tijdens Soekot.
Een soeka moet aan bepaalde godsdienstige criteria voldoen. Volgens de Talmoed (Traktaat Soeka 11b) moet een soeka bijvoorbeeld een dak hebben dat gemaakt is van plantaardig materiaal, zoals takken of bladeren. Dit dak moet zodanig zijn aangebracht dat er voldoende schaduw wordt gecreëerd, maar er moet ook nog wat licht doorheen kunnen schijnen.
Daarnaast moet een soeka minimaal drie wanden hebben en mag deze niet hoger zijn dan twintig amot (ongeveer tien meter).
Het eten en slapen in de loofhut: Gedurende de zeven dagen van Soekot is het gebruikelijk om maaltijden te nuttigen en zelfs te slapen in de loofhut. Dit symboliseert het vertrouwen dat het Joodse volk had in God tijdens hun reis door de woestijn. De bron voor deze traditie is te vinden in de Talmoed, Traktaat Soeka 26a.
Het zwaaien met de loelav: Een andere belangrijke traditie tijdens Soekot is het zwaaien met de loelav, een bundel van vier plantensoorten: een palmblad (lulav), twee takken van de mirte (hadas) en drie takken van de wilg (arava). Dit wordt gedaan tijdens het reciteren van speciale gebeden. De bron voor deze traditie is te vinden in de Talmoed, Traktaat Soeka 37a (Print).
Het reciteren van Hallel: Tijdens Soekot wordt het Hallel-gebed gereciteerd, een reeks psalmen die lof en dankbaarheid uitdrukken aan God. Dit gebed wordt gezegd tijdens de ochtenddienst in de synagoge. De bron voor deze traditie is te vinden in de Talmoed, Traktaat Soeka 37b.
Het water scheppen bij de Simchat Beit Hashoeva: Op elk van de zeven dagen van Soekot wordt er een ceremonie genaamd Simchat Beit Hashoeva gehouden, waarbij water wordt geschept uit de Siloambron en naar de Tempel in Jeruzalem wordt gebracht. Dit symboliseert het verlangen naar regen en vruchtbaarheid. De bron voor deze traditie is te vinden in de Talmoed, Traktaat Soeka 51a.
Naast deze tradities speelt ook de betekenis van de plantensoorten een belangrijke rol tijdens Soekot. De loelav, bestaande uit het palmblad, de mirte en de wilg, symboliseert verschillende aspecten van het Joodse volk. Het palmblad vertegenwoordigt de rechtvaardigen, de mirte staat voor degenen die goede daden verrichten en de wilg symboliseert degenen die noch goede daden noch kennis hebben. Door deze plantensoorten samen te binden en ermee te zwaaien, wordt de eenheid van het Joodse volk benadrukt.
De Etrog is een andere belangrijke component van Soekot. Het is een citrusvrucht die lijkt op een grote citroen en wordt beschouwd als een van de vier soorten vruchten die in de Bijbel worden genoemd. De Etrog symboliseert schoonheid en geurigheid, en wordt samen met de loelav gezwaaid tijdens Soekot.
Etrogiem worden voornamelijk gekweekt in landen met een warm klimaat, zoals Israël, Marokko en Italië. In deze regio's gedijt de Etrogboom goed en worden er speciale inspanningen geleverd om kwalitatief hoogwaardige Etrogiem te kweken voor gebruik tijdens Soekot.
Het Loofhuttenfeest staat bekend om de warme en gastvrije sfeer die het met zich meebrengt. Volgens verschillende bronnen, waaronder het boek "The Jewish Festivals: A Guide to Their History and Observance", geschreven door Hayyim Schauss, is het gebruikelijk om tijdens Soekot gasten uit te nodigen om de maaltijden in de soeka te delen. Dit symboliseert de gastvrijheid die het Joodse volk ervoer tijdens hun reis door de woestijn.
Een ander belangrijk aspect van Soekot is de sluiting van de Hemelse Poorten. Volgens de Joodse traditie openen de Hemelse Poorten zich op Rosj Hasjana, het Joodse Nieuwjaar, en worden ze op Soekot weer gesloten. Dit wordt gezien als een symbolische bezegeling van het Boek des Levens, waarin de daden van elk individu voor het komende jaar worden vastgelegd. Het boek "The Jewish Way: Living the Holidays", geschreven door Irving Greenberg, geeft een uitgebreide uitleg over deze traditie.
Samenvattend is Soekot een Joods feest dat wordt gevierd ter herdenking van de reis van het Joodse volk door de woestijn na de uittocht uit Egypte. Tijdens Soekot worden verschillende tradities gevolgd, zoals het bouwen en bewonen van een soeka. Een soeka moet aan bepaalde godsdienstige criteria voldoen, zoals een dak van plantaardig materiaal en minimaal drie wanden.
Het Loofhuttenfeest staat bekend om de warme sfeer en gastvrijheid. De Hemelse Poorten worden op Soekot gesloten, wat wordt gezien als een symbolische bezegeling van het Boek des Levens.
Graag wens ik u een goed Jontef!
