#KLIMAATRECHTVAARDIGHEID, wat is dat?
Wie zich bezig houdt met de zorg voor een prettige, groene en gezonde leefomgeving voor mens en dier – op lokaal of internationaal niveau – komt steeds vaker de terminus “klimaatrechtvaardigheid” tegen. Maar wat betekent dan eigenlijk “klimaatrechtvaardigheid”?
Kort gezegd hangt de klimaatcrisis samen met de ongelijke verdeling van de wereldwijde welvaart. Het heeft invloed op de themata racisme en het bestaan van armoede.
#Klimaatrechtvaardigheid richt zich op het aanpakken van de klimaatcrisis om een #rechtvaardige #samenleving in te kunnen richten. Gewone burgers dragen doorgaans weinig bij aan milieuschade, maar kunnen wel worden geconfronteerd met de schade die door bijvoorbeeld (een deel van) de industrie wordt veroorzaakt. Denk aan opwarming van de aarde, droogte, etc.
#Geïndustrialiseerde welvarende landen dragen meer bij aan #milieuschade dan veel andere landen die minder beschikken over #industrie. Dat is volgens een organisatie als #Oxfam onrechtvaardig.
Uitbuiting van onze planeet en een deel van haar mensheid gaat lang terug. Nederland heeft veel te danken aan haar eeuwenlange internationale handel en ook aan de gedwongen ter werkstelling van de bevolking in voormalige overzeese rijksdelen.
De #Hollandse #geldmachine laat het #afweten, de #Caribische #eilanden kunnen de #miljardenschades van #natuurrampen niet zelf opbrengen. De economisch toekomst van dit #klimaatcrisis vergroot de #schrijnende #ongelijkheid zich reeds manifesteert.
Vrouwen, mensen van kleur, lokale gemeenschappen en anderen die minder of niet mogen #meepraten en #meebeslissen over hun eigen toekomst, worden daarbij extra hard geraakt. Bijvoorbeeld wanneer mensen voor hun #levensonderhoud afhankelijk zijn van #landbouw of #visserij, of leven in gebieden met kwetsbare #ecosystemen. Of wanneer #energie een #schaars #goed wordt en #energieprijzen de pan uit #rijzen door bijvoorbeeld de oorlog tussen Rusland en Oekraïne.
Tijdens de #VN-klimaatconferentie in #Glaslow werd het duidelijk dat het water sommige landen letterlijk aan de lippen staat. Tuvalu’s Minister van Financiën Seve Paeniu benadrukte dat de #eilandenstaat bezig is te verdrinken. Hij deed een mondiale oproep om de gestelde #klimaatdoelen te realiseren: ‘Wij ervaren nu #klimaatverandering in Tuvalu, we zien ons land snel verdwijnen. (…) De wereld moet nu actie ondernemen en niet langer uitstellen.’
De #klimaatcrisis manifesteert zich in armere landen genadeloos. Er zijn onvoldoende middelen beschikbaar voor de bouw van #dijken om #waarschuwingssystemen aan te leggen en meer.
Mensenrechten en de natuur moeten actief worden beschermd. Overal. Toegezegde #werkbudgetten (#Klimaatconferentie van 2009) moeten daadwerkelijk #beschikbaar komen vanuit de #donorlanden, weinig is tot heden gerealiseerd.
#Gemarginaliseerde #groepen, #mensenrechtenactivisten, #inheemse bevolkingen verdienen #steun en #bescherming in en van hun #leefomgeving. De zogeheten #milieuwinst behoort aan de lokale bevolking toe te komen.
Door: Rabbijn Simon Bornstein, geestelijk verzorger
