#Ervaringsdeskundigheid als #kennisbron

#Ervaringsdeskundigheid als #kennisbron

#Personen die door #ervaringen in het #leven #wijzer zijn geworden, worden aangeduid als #ervaringsdeskundigen. In het bijzonder de zelf gevonden oplossingsstrategieën, het #succesvol om kunnen gaan met overheid en #maatschappelijke organisaties en meer maken deel uit van #ervaringsdeskundigheid.

De “#Aanpak #GGZ in de #Wijk” van de #Gemeente #Amsterdam heeft zich samen met #ketenpartners gericht op het #instrumentaliseren van #ervaringsdeskundigheid in het welzijnswerk. De ervaring leert dat welzijnsprofessionals vaak denken in problemen; ervaringsdeskundige burgers denken primair vanuit kracht en het kunnen vergroten van (eigen) kracht.

In veel gevallen hebben ervaringsdeskundigen een ervaring op veel verschillende onderwerpen en terreinen. Te denken aan psychische kwetsbaarheid, #detentie, #schuldenproblematiek en armoede. Ervaringsdeskundigen zijn sterker uit een #probleemsituatie geraakt.

Zij hebben een particulier herstelproces doorlopen. Met de door hen verzamelde deskundigheid, ervaring en strategiëen kunnen zij anderen in vergelijkbare situaties goed ondersteunen bij het vinden van eigen oplossingen, bij het bieden van een luisterend oor.

Ervaringsdeskundigen spelen een eigen rol binnen het sociaal domein. Zij beïnvloeden onder andere de beeldvorming omtrent cliënten in het sociaal domein.

De betrokkenheid van de ervaringsdeskundigen in het welzijnswerk is nog lang niet overal vanzelfsprekend. Psychisch en psychiatrisch lijden kan door de inzet van ervaringsdeskundigen fors worden beperkt.

Welzijnsinstellingen doen er verstandig aan om ervaringsdeskundigen in te schakelen, onder meer op ontmoetingsplekken voor mensen met een psychische of financiële kwetsbaarheid. Zij kunnen hier opnieuw tot bloei komen.

Inschakeling kan functioneren als een springplank naar betaald

werk en herstel. Betekenisvolle plekken zorgen voor een geordende en aanmoedigende dagbesteding, prettige sociale contacten en een ondersteunend netwerk.

Ook op andere wijzen kunnen ervaringsdeskundigen van nut zijn voor bezoekers en andere cliënten van een welzijnsorganisatie.

Door het ontmoeten van andere mensen kunnen processen doorbroken worden. Zoals het proces van (zelf) #stigma.

#Psychische #diversiteit behoort bespreekbaar te kunnen zijn op de werkvloer. Het behoort genormaliseerd te worden binnen onze samenleving.

Ervaringsdeskundigen die werken in #buurtteams kunnen professionals een #spiegel voorhouden in de alledaagse praktijk op de werkvloer. Zij kunnen #professionals scherp houden en wijzen op zaken vanuit #cliëntperspectief, blinde vlekken bij de professionals te voorkomen; #nieuwe #perspectieven kunnen aanreiken.

Door:

Rabbijn Simon Bornstein, geestelijk verzorger

#KLIMAATRECHTVAARDIGHEID, #wat is #dat?

 #KLIMAATRECHTVAARDIGHEID, wat is dat?

Wie zich bezig houdt met de zorg voor een prettige, groene en gezonde leefomgeving voor mens en dier – op lokaal of internationaal niveau – komt steeds vaker de terminus “klimaatrechtvaardigheid” tegen. Maar wat betekent dan eigenlijk “klimaatrechtvaardigheid”?

Evenals “klimaatrechtvaardigheid” komt ook het begrip “klimaatcrisis” voortdurend aan de orde in het publieke debat. Beide begrippen hangen samen met de “klimaatcrisis” welke raakt aan menselijke levens en de leefomgeving.

Kort gezegd hangt de klimaatcrisis samen met de ongelijke verdeling van de wereldwijde welvaart. Het heeft invloed op de themata racisme en het bestaan van armoede.

#Klimaatrechtvaardigheid richt zich op het aanpakken van de klimaatcrisis om een #rechtvaardige #samenleving in te kunnen richten. Gewone burgers dragen doorgaans weinig bij aan milieuschade, maar kunnen wel worden geconfronteerd met de schade die door bijvoorbeeld (een deel van) de industrie wordt veroorzaakt. Denk aan opwarming van de aarde, droogte, etc.

#Geïndustrialiseerde welvarende landen dragen meer bij aan #milieuschade dan veel andere landen die minder beschikken over #industrie. Dat is volgens een organisatie als #Oxfam onrechtvaardig.

De #minst #bedeelde #mensen dragen de #zwaarste #lasten.

Uitbuiting van onze planeet en een deel van haar mensheid gaat lang terug. Nederland heeft veel te danken aan haar eeuwenlange internationale handel en ook aan de gedwongen ter werkstelling van de bevolking in voormalige overzeese rijksdelen.

Een land als Nederland stoot door de hedendaagse #welvaart relatief veel #C02 uit en draagt daarmee een disproportionele verantwoordelijkheid voor het welzijn van het klimaat. Onze Caribische eilanden kennen de gevolgen van grote orkanen uit eigen ervaring.

De #Hollandse #geldmachine laat het #afweten, de #Caribische #eilanden kunnen de #miljardenschades van #natuurrampen niet zelf opbrengen. De economisch toekomst van dit #klimaatcrisis vergroot de #schrijnende #ongelijkheid zich reeds manifesteert.

Vrouwen, mensen van kleur, lokale gemeenschappen en anderen die minder of niet mogen #meepraten en #meebeslissen over hun eigen toekomst, worden daarbij extra hard geraakt. Bijvoorbeeld wanneer mensen voor hun #levensonderhoud afhankelijk zijn van #landbouw of #visserij, of leven in gebieden met kwetsbare #ecosystemen. Of wanneer #energie een #schaars #goed wordt en #energieprijzen de pan uit #rijzen door bijvoorbeeld de oorlog tussen Rusland en Oekraïne.

Tijdens de #VN-klimaatconferentie in #Glaslow werd het duidelijk dat het water sommige landen letterlijk aan de lippen staat. Tuvalu’s Minister van Financiën Seve Paeniu benadrukte dat de #eilandenstaat bezig is te verdrinken. Hij deed een mondiale oproep om de gestelde #klimaatdoelen te realiseren: ‘Wij ervaren nu #klimaatverandering in Tuvalu, we zien ons land snel verdwijnen. (…) De wereld moet nu actie ondernemen en niet langer uitstellen.’

De #klimaatcrisis manifesteert zich in armere landen genadeloos. Er zijn onvoldoende middelen beschikbaar voor de bouw van #dijken om #waarschuwingssystemen aan te leggen en meer.

Mensenrechten en de natuur moeten actief worden beschermd. Overal. Toegezegde #werkbudgetten (#Klimaatconferentie van 2009) moeten daadwerkelijk #beschikbaar komen vanuit de #donorlanden, weinig is tot heden gerealiseerd.

#Gemarginaliseerde #groepen, #mensenrechtenactivisten, #inheemse bevolkingen verdienen #steun en #bescherming in en van hun #leefomgeving. De zogeheten #milieuwinst behoort aan de lokale bevolking toe te komen.

Door: Rabbijn Simon Bornstein, geestelijk verzorger

DE #TOREN VAN #BABEL; #TENTOONSTELLING IN DE #HERMITAGE

In de #Hermitage in Amsterdam wordt een prachtige #tentoonstelling aangeboden met als #middelpunt het #schilderij De #Toren van #Babel van de #middeleeuwse #schilder #Pieter #Breughel, uit het jaar 1568. 

In een uiterste hoek van het #Amsterdam #Museum hangt één schilderij. Deeltjes van  het kunstwerk zijn als #miniaturen uitvergroot en hangen met uitgebreide #explicatie langs de wanden rond het #Kunstobject uit de vijftiende eeuw.

De schilder bezocht #Italië in de vijftiende eeuw en gebruikte de #architectuur van de #Collosseum in #Rome als inspiratiebron voor zijn afbeelding van de #Toren van #Babel. 

#De #Toren van #Babel herinnert aan het #Bijbelverhaal waarin de #bewoners van #Babylonië een toren bouwden, welke reikte tot in de #hemel. Op het schilderij zweven de #wolken dan ook rond de top van het #bouwwerk. Het wekt de associatie met een moderne #wolkenkrabber.

Over de symboliek kan het volgende worden gezegd: "Het verhaal van de toren van Babel bevat een universele boodschap. Het bouwen van de toren staat symbool voor het streven van de mens naar het hoogst haalbare. Het Bijbelse bouwwerk staat voor de universele strijd tussen het menselijke kunnen en zijn ijdelheid, waarin God de mens genadeloos heeft gestraft. De mens, creatief en ambitieus als hij is, vertrouwt blind op zijn eigen kunnen en op de onbegrensde mogelijkheden van techniek. Deze hoogmoed wordt bestraft door God. Dit symboliseert de vergankelijkheid en nietigheid van de mens. Op zijn beurt is ook de kunstenaar een beetje ijdel door zijn poging een tot de hemel reikende toren te schilderen. Dit versterkt de boodschap van het verhaal nog meer. In Bruegels voorstelling van 'De toren van Babel’ is van Gods bestraffing duidelijk nog geen sprake: de stenen worden nog omhoog getakeld en in de haven is het een drukte van belang."

Normaal gesproken hangt het werk in een #Rotterdams museum, dat op dit moment gerestaureerd en verbouwd wordt gedurende meerdere jaren. 

Voor wie het #Bijbelverhaal omtrent de #Toren van #Babel gevisualiseerd wenst te zien, is de tentoonstelling een aantrekkelijke en aanbevelenswaardige aangelegenheid voor een mooi dagje uit in Amsterdam!

 

“#SCHOOL #MOET NOG #BEGINNEN, #MAAR #ZOON #MAAKT #HUISWERK #NOOIT”

 “#SCHOOL #MOET NOG #BEGINNEN, #MAAR #ZOON #MAAKT #HUISWERK #NOOIT”

Nu de #scholen een nieuw #schooljaar beginnen zullen veel #ouders en #opvoeders zich herkennen in bovenstaande titel. Hoe motiveer je als ouder een #brugklasser om aan zijn #huiswerk te gaan? Hoe kun je constante #ruzie met je #puberzoon #voorkomen?

Een #puber #chillt graag ‘met de jongens’, wil liever sporten dan wiskundesommen te maken of woordjes te stampen. Kom hij later dan afgesproken thuis, dan krijgt hij het vermanend voor zijn kiezen.

Een puber kan boven zijn boeken hangen zonder werkelijk te komen tot leren. Soms bevestigen de behaalde cijfers het beeld dat ouders hebben van zoon lief. Iedere verzorger gunt het kind #speeltijd, toch zal het #huiswerk ook gemaakt moeten worden. Ouders willen hun kind #aanmoedigen door het achter de vodden aan te zitten.

Er wordt druk op het kind uitgeoefend. Het huiswerk maken wordt tot een frustratie van de ouders en het kind. Ouders kunnen onmacht en frustratie ervaren nu de scholen na de zomervakantie het schooljaar weer aanvangen.

Uit gesprekken met ouders tijdens de spreekuren van Assadaaka herkennen we de frustraties. Soms ook de leer- en of #gedragsproblemen van pubers. Vaak gaat het over de vraag wie de #controle heeft over de afspraken die gemaakt zijn. Daar kan een #machtsstrijd uit voortkomen. Sommige jongeren willen #zelf te #willen #beslissen wat ze wel en niet doen.

Soms komen dergelijke wensen in de #adolescentie goed los. De vraag of een puber beschikt over #vaardigheden om met die eigen wil in combinatie met #verantwoordelijkheden zoals huiswerk te kunnen #combineren. Twaalf jarigen hebben meestal nog geen inzicht in oorzaak en gevolg, dat zijn zij op deze leeftijd volop aan het leren.

Ouders moeten zich leren verplaatsen in de situatie van het kind. Een puberzoon is volledig in ontwikkeling. Pubers komen gewoon uit school en willen vrijheid, ontspannen met vrienden. Bij het woord 'moeten' gaat het voor hem al mis. De puber blokkeert of gaat in de contramine. #Verstandige #ouders #verdiepen zich lezend in de #werking van het #puberbrein om zich te verlichten

Pubers hebben in toenemende mate belang bij meer ruimte, dit hoort bij het bereiken van de jong #volwassenheid. Bij het bouwen van een eigen #moreel #kader en #beoordelingsvermogen door de puber. Een# goed #gesprek tussen ouders en kind over de vast te stellen #omgangsregels is van belang.

Hoe mooi is het als de jongere de regels geïnternaliseerd heeft en zelf gemotiveerd is om zich er aan te houden? Een puber heeft ook uitleg nodig, moet leren de eigen gevoelens op prettige wijze onder worden te brengen. Het huiswerk moet een plezierige bezigheid zijn. Er gemotiveerd aan willen werken moet het doel zijn, Dan beklijfd ook de leerstof. Ouders horen naast hun zoon te staan en hem de kans te geven om enige ruimte en zelfcontrole te kunnen ervaren.

Ouders bepalen de plaats waar het huiswerk gemaakt wordt. Ouders kunnen hun puber ook leermethoden aanreiken, het leerproces tot een plezier maken, het begeleiden en ondersteunen, Ouders zijn facilitatoren en zoonlief is verantwoordelijk voor zijn eigen behaalde cijfers.

Ouders kunnen verder uitstekend helpen door het huiswerk in stukjes op te delen of door af en toe te overhoren. De interactie tussen puber en ouders of verzorgers staat centraal in het opvoedkundig proces.

Pubers, meer dan andere mensen, hunkeren naar bevestiging. Zij bloeien op als zij erkenning krijgen. Ouders kunnen dus aangeven dat zij zien dat de zoon het zwaar heeft. Ook vertrouwen moet onder woorden worden gebracht. Een huiswerkplanning, een plan dat je met de zoon samen maakt moet een pilot projectje zijn. Er moet tijd aan worden gegeven, om tot slagen te kunnen komen. Wordt er een succesje behaald, dan verdient de zoon een compliment. Puberzoon moet stapje voor stapje zelf verantwoordelijkheid leren nemen en dragen.

#Communicatie met je zoon moet centraal staan onder alle omstandigheden. Interactie levert veel op. Bijvoorbeeld belangrijke momenten tijdens welke je met je puber kunt spreken over hetgeen er in zijn hoofd en gevoelsleven omgaat. Dat vertrouwen dat je puber je schenkt is goud waard. Of de adolescent zijn huiswerk maakt of wellicht niet, is enigszins minder belangrijk.

Het tijdstip waarop een ouder met de puber het gesprek aangaat, evenals welke van de twee ouders of verzorgers. Wanneer zoonlief druk is met zijn favoriete vrije tijdsbesteding, dan is dat vanwege de andere focus en stemming van het puberbrein onhandig.

Ouders kunnen hun peers om steun en advies vragen; vraag andere ouders eens naar hun ervaringen of om advies. Houdt rekening met de privacy van je puber.

Ook kan een docent of geestelijk verzorger uitstekend van advies dienen, deze staat immers dicht bij het kind en ouders te zelfder tijd. Zorgen delen en bespreekbaar maken leert ouders omgaan met onmacht en ook anderen worstelen wel met dezelfde of vergelijkbare vragen omtrent opvoeding.

Door:

Rabbijn Simon Bornstein

Geestelijk Verzorger

Assadaaka Community