PARASHA VAN DE WEEK: BAMIDBAR

Door: Rabbijn Simon Bornstein®

Deze week lezen we de eerste parasha van het boek Bamidbar (In de woestijn), dat ook wel het boek van de getallen wordt genoemd. In deze parashah krijgt Moshe de opdracht om een volkstelling te houden van alle Israëlitische mannen die geschikt zijn voor militaire dienst. Ook krijgen we te horen hoe de stammen rondom de tabernakel moeten kamperen en welke taken de Levieten hebben bij het vervoer en de verzorging van de heilige voorwerpen.

Een van de meest bekende commentatoren op de Torah is rabbijn Rasji (1040-1105), wiens uitleg vaak wordt afgedrukt naast de Hebreeuwse tekst. Rasji stelt vaak vragen bij schijnbaar overbodige of onduidelijke woorden of zinnen in de Tora en geeft dan antwoorden gebaseerd op midrasjim (rabbijnse verhalen) of op grammaticale en logische analyse. Zijn doel is om de eenvoudige betekenis (pshat) van de tekst te verduidelijken, maar ook om dieper inzicht (drash) te geven in de boodschap en de bedoeling van de Tora.

Laten we eens kijken naar een paar voorbeelden van Rasji's commentaar op deze parashah.

In het begin van de parasha staat: "En de Eeuwige sprak tot Moshe in de woestijn Sinaï, in de tent der samenkomst." (Bamidbar 1:1) Rasji vraagt zich af waarom er staat "in de woestijn Sinaï", terwijl dat al eerder is vermeld. Hij antwoordt dat dit is om te leren dat elke uitspraak en elk gebod die aan Moshe werden gegeven, werden gegeven met de autoriteit en heiligheid van Sinaï. Met andere woorden, ook al was het volk nu in de woestijn, ze moesten zich nog steeds houden aan de Torah die ze op Sinaï hadden ontvangen.

Een ander voorbeeld is het vers: "Neemt gijlieden het getal op van heel de vergadering der kinderen Israëls, naar hun geslachten, naar hun vaderlijke huizen, naar het getal der namen; ieder man afzonderlijk." (Bamidbar 1:2) Rasji vraagt zich af waarom er staat "naar het getal der namen", terwijl dat al wordt gesuggereerd door "neemt gijlieden het getal op". Hij antwoordt dat dit is om te tonen hoe dierbaar Israël is voor God, die hen telkens weer telt als een teken van zijn liefde en zorg. Hij vergelijkt dit met een koning die zijn schatten telt omdat hij er zo aan gehecht is.

Een laatste voorbeeld is het vers: "Maar gij zult niet tellen den stam Levi, noch hun getal opnemen onder de kinderen Israëls." (Bamidbar 1:49) Rasji vraagt zich af waarom de Levieten niet meegeteld mochten worden met de rest van het volk. Hij geeft twee mogelijke antwoorden. Het eerste is dat God wist dat er een plaag zou komen over het volk als straf voor het aanbidden van het gouden kalf, en dat Hij daarom de Levieten, die niet hadden meegedaan aan die zonde, apart wilde houden om hen te beschermen. Het tweede is dat God wilde benadrukken dat de Levieten een speciale status hadden als dienaren van Hem en zijn heiligdom, en dat zij daarom niet als gewone mensen behandeld mochten worden.

Zo zien we hoe Rasji ons helpt om meer te begrijpen van de Torah en om meer waardering te hebben voor haar wijsheid en schoonheid. 

Goed Sjabbes!

DE PARASHA VAN DE WEEK: BECHOEKATAI

 Door: Rabbijn Simon Bornstein®

Deze week lezen we de laatste parashah van het boek Wajikra (Leviticus), Bechoekatai. De naam betekent "in mijn verordeningen" en verwijst naar de eerste woorden van de parashah: "Als jullie in mijn verordeningen wandelen en mijn geboden nauwgezet in acht nemen..." (Wajikra 26:3). De parashah bevat een lange lijst van zegeningen en vervloekingen die afhankelijk zijn van de gehoorzaamheid of ongehoorzaamheid van het volk Israël aan de Thora.

De rabbijnse exegese richt zich vooral op de vraag wat het betekent om in Gods verordeningen te wandelen. Sommige rabbijnen leggen dit uit als het bestuderen van de Thora en het naleven van de mitswot (geboden). Anderen zien het als een oproep tot een hoger niveau van toewijding en liefde voor God, dat verder gaat dan het louter vervullen van de plichten. Nog anderen benadrukken het belang van het innerlijke hart en de intentie achter de daden.

Een interessant aspect van deze parashah is dat de zegeningen en vervloekingen niet alleen individueel, maar ook collectief zijn. Ze hebben betrekking op het hele volk Israël en op het land dat God hun heeft gegeven. Dit laat zien dat er een nauwe band bestaat tussen God, Israël en het land, en dat hun lot met elkaar verbonden is. Het land is een geschenk van God, maar ook een verantwoordelijkheid. Het land reageert op de morele toestand van het volk, en kan vruchtbaar of onvruchtbaar worden naargelang hun gedrag.

De parashah eindigt met een hoopvolle boodschap: zelfs als Israël ontrouw wordt en verstrooid raakt onder de volken, zal God hen niet vergeten of verwerpen. Hij zal zich hun verbond met hun voorvaderen herinneren en hen terugbrengen naar hun land. Hij zal hun hart besnijden en hen vergeven. Hij zal zijn verbond met hen vernieuwen en hen zegenen.

Deze parashah leert ons dat God een relatie met ons wil hebben die gebaseerd is op liefde, trouw en gehoorzaamheid. Hij wil dat we zijn wil kennen en doen, niet uit angst of dwang, maar uit dankbaarheid en vreugde. Hij wil dat we zijn zegeningen ontvangen en delen met anderen. Hij wil dat we zijn aanwezigheid ervaren in ons leven en in ons land. Hij wil dat we hoop hebben in zijn beloften en zijn redding.

Goed Sjabbes!

DE #TWAALF #GESPREKSTECHNIEKEN VAN DE #RABBIJN ALS #JEUGDPROFESSIONAL

 

Door: #Rabbijn #Simon #Bornstein®

In de #rabbinale #praktijk is #communicatie één van de #kernvaardigheden die nodig zijn voor het #professionele #handelen van de #rabbijn. Wanneer in de #pastorale #praktijk ook veelvuldig #jeugdproblematiek voor komt, dan dient de #rabbijn hierop voldoende #voorbereid te zijn middels #professionele #training van #communicatieve #vaardigheden.

In het #instrumentarium van de #rabbijn komen veel #technieken en #vaardigheden voor. Hieronder 12 #gesprekstechnieken die een rabbijn als #jeugdprofessional zou kunnen gebruiken:

1. Actief luisteren - Dit houdt in dat de rabbijn aandachtig luistert naar wat de ander zegt en daarbij non-verbale signalen zoals oogcontact en lichaamstaal gebruikt om te laten zien dat hij/zij betrokken is bij het gesprek. Voordeel: het kan de communicatie verbeteren en de ander zich gehoord laten voelen. Nadeel: het kan vermoeiend zijn om constant actief te luisteren en het kan soms moeilijk zijn om stil te blijven en niet meteen advies te geven.

2. Open vragen stellen - Door open vragen te stellen, krijgt de rabbijn meer informatie over wat er speelt bij de ander en wordt het gemakkelijker om tot de kern van het probleem te komen. Voordeel: het kan helpen om meer inzicht te krijgen in de situatie van de ander en kan leiden tot diepere gesprekken. Nadeel: sommige mensen vinden open vragen moeilijk te beantwoorden en kunnen zich ongemakkelijk voelen.

3. Reflecteren - Dit houdt in dat de rabbijn de gevoelens en gedachten van de ander samenvat en teruggeeft, zodat de ander zich begrepen voelt. Voordeel: het kan helpen om de ander te laten zien dat hij/zij gehoord wordt en kan leiden tot meer empathie. Nadeel: het kan soms moeilijk zijn om de juiste woorden te vinden om goed te reflecteren.

4. Doorvragen - Door door te vragen kan de rabbijn meer informatie krijgen over een bepaald onderwerp en kan hij/zij beter begrijpen wat er speelt bij de ander. Voordeel: het kan helpen om tot de kern van het probleem te komen en kan leiden tot meer inzicht. Nadeel: sommige mensen kunnen zich ongemakkelijk voelen als er veel doorgevraagd wordt.

5. Samenvatten - Door het gesprek samen te vatten, kan de rabbijn controleren of hij/zij de ander goed begrepen heeft en kan hij/zij eventuele misverstanden uit de weg ruimen. Voordeel: het kan helpen om duidelijkheid te scheppen en kan leiden tot meer begrip. Nadeel: sommige mensen kunnen zich ongemakkelijk voelen als hun verhaal samengevat wordt.

6. Confronteren - Soms is het nodig om iemand te confronteren met zijn/haar gedrag of houding. Dit kan helpen om iemand bewust te maken van zijn/haar gedrag en kan leiden tot verandering. Voordeel: het kan helpen om een probleem aan te pakken en kan leiden tot groei. Nadeel: sommige mensen kunnen defensief reageren op confrontatie.

7. Empathie tonen - Door empathie te tonen, kan de rabbijn zich inleven in de ander en begrijpen hoe hij/zij zich voelt. Voordeel: het kan helpen om een band op te bouwen en kan leiden tot meer begrip. Nadeel: sommige mensen kunnen zich ongemakkelijk voelen als er te veel empathie getoond wordt.

8. Non-verbale communicatie gebruiken - Naast verbale communicatie kan non-verbale communicatie ook veel zeggen over hoe iemand zich voelt of wat hij/zij bedoelt. Voordeel: het kan helpen om de ander beter te begrijpen en kan leiden tot meer diepgang in het gesprek. Nadeel: sommige mensen zijn niet zo goed in het oppikken van non-verbale signalen.

9. Stiltes laten vallen - Soms is het nodig om even stilte te laten vallen om de ander de ruimte te geven om na te denken of om iets toe te voegen aan het gesprek. Voordeel: het kan helpen om de ander rust te geven en kan leiden tot meer diepgang in het gesprek. Nadeel: sommige mensen vinden stiltes ongemakkelijk en kunnen geneigd zijn om ze op te vullen met praten.

10. Positieve feedback geven - Door positieve feedback te geven, kan de rabbijn de ander laten zien wat hij/zij goed doet en kan hij/zij de ander motiveren om door te gaan op deze weg. Voordeel: het kan helpen om iemand zelfvertrouwen te geven en kan leiden tot meer motivatie. Nadeel: als er te veel nadruk gelegd wordt op positieve feedback, kan het de geloofwaardigheid aantasten.

11. Grenzen stellen - Soms is het nodig om grenzen te stellen in een gesprek, bijvoorbeeld als de ander over persoonlijke grenzen heen gaat of als het gesprek te emotioneel wordt. Voordeel: het kan helpen om de ander te laten zien dat de rabbijn ook aan zichzelf denkt en kan leiden tot meer respect. Nadeel: sommige mensen kunnen zich afgewezen voelen als er grenzen gesteld worden.

12. Humor gebruiken - Humor kan helpen om de sfeer in een gesprek te verbeteren en kan helpen om spanningen weg te nemen. Voordeel: het kan helpen om de ander op zijn/haar gemak te stellen en kan leiden tot meer ontspanning. Nadeel: sommige mensen vinden humor niet gepast in serieuze situaties.

Het professioneel toepassen van deze gesprekstechnieken is cruciaal voor de rabbijn als jeugdprofessional om verschillende redenen. Ten eerste kan het bijdragen aan het opbouwen van een vertrouwensband tussen de rabbijn en de jongere, waardoor de jongere zich veilig voelt om open te zijn over zijn of haar gevoelens en gedachten. Ten tweede kan het helpen om de jongere bewust te maken van zijn of haar eigen gedachten en gevoelens, waardoor hij of zij beter in staat is om problemen aan te pakken. Ten derde kan het bijdragen aan het vergroten van het zelfvertrouwen van de jongere, doordat hij of zij zich gehoord en begrepen voelt.

De #Sefirat #HaOmer, #verlangen naar #persoonlijke #groei

Door: #Rabbijn #Simon #Bornstein®

Sefirat HaOmer is een periode van negenenveertig dagen die begint op de tweede dag van #Pesach en eindigt op #Sjavoeot. Het is een tijd van #spirituele #groei en introspectie, waarin we ons voorbereiden op de #ontvangst van de #Torah op #Sjavoeot. In deze periode tellen we elke dag de Omer, wat verwijst naar een bijbels ritueel waarbij een maat graan werd geofferd in de #Beth #HaMikdasj in #Jeroesjalajiem. Het tellen van de Omer is niet alleen een #herinnering aan dit #oude# ritueel, maar ook een #kans om #onszelf te #verbeteren en te #groeien als #individuen.

Hallachische bronnen:

1. De #Talmoed (Menachot 66a-b) stelt dat het tellen van de Omer begint op de tweede dag van Pesach en doorgaat tot Sjavoeot.

2. De #Rambam (Maimonides) schrijft in zijn #Misjné #Torah (Hilchot Tefillah 7:23) dat het tellen van de Omer een mitswe is, afkomstig uit de Torah.

3. De #Sjoelchan #Aroech (Orach Chajiem 489:1) stelt dat het tellen van de Omer moet worden gedaan na het vallen van de avond, en dat als iemand vergeet te tellen, hij of zij het alsnog kan doen tot #zonsondergang de volgende dag.

4. De #Kitzoer #Sjoelchan #Aroech (120:1) benadrukt het belang van het tellen van de Omer als een tijd van spirituele groei en persoonlijke introspectie.

5. De #Zohar (Emor 97a) legt uit dat elke dag van de Omer-periode overeenkomt met een specifiek aspect van onze #ziel, en dat we deze tijd kunnen gebruiken om ons te concentreren op het #versterken van die aspecten.

Exegese:

Het tellen van de Omer is niet alleen een herinnering aan een oude Tempelpraktijk, maar ook een kans om ons te concentreren op onze eigen spirituele groei. Elke dag van de Omer-periode biedt ons de mogelijkheid om ons te concentreren op een ander aspect van onszelf en ons te richten op het versterken van dat aspect. Bijvoorbeeld, de eerste week van de Omer-periode wordt geassocieerd met #Chessed (liefdadigheid) en de tweede week wordt geassocieerd met #Gevoerah (kracht). Door ons te richten op deze verschillende aspecten van onszelf, kunnen we werken aan het verbeteren van onze #karaktereigenschappen en het ontwikkelen van meer #positieve #eigenschappen.

Tijdens deze periode is het ook gebruikelijk om extra aandacht te besteden aan tefillah – gebed en #Torah-studie. Dit kan helpen bij het versterken van onze band met God en ons te helpen groeien in ons begrip van Zijn wil voor ons leven.

Samenvattend: de Sefirat HaOmer is een tijd voor persoonlijke groei en spirituele introspectie. Door ons te concentreren op verschillende aspecten van onszelf gedurende deze periode, kunnen we werken aan het verbeteren van onze karaktereigenschappen en ons dichter bij God brengen. Het is een tijd om extra aandacht te besteden aan gebed en Torah-studie, en om ons voor te bereiden op de ontvangst van de Torah op Sjavoeot.

Alle reacties:

1Branca van Horssen

PARASHA VAN DE WEEK: BEHAR

 Door: Rabbijn Simon Bornstein®

Deze week lezen we de parashah Behar, die gaat over de wetten van het sjemita-jaar en het jovel-jaar. Het sjemita-jaar is het zevende jaar, waarin het land moet rusten en alle vruchten gemeenschappelijk bezit zijn. Het jovel-jaar is het vijftigste jaar, waarin alle slaven worden vrijgelaten en alle verkochte landerijen terugkeren naar hun oorspronkelijke eigenaars.

Wat is de betekenis van deze wetten voor ons vandaag? Hoe kunnen we ze toepassen in onze moderne samenleving? In deze blogpost wil ik een aantal lessen delen die ik heb geleerd van de exegese van opperrabbijn Jonathan Sacks z.l., die een diepgaande analyse heeft gemaakt van de parashah Behar.

Een van de belangrijkste thema's die rabbijn Sacks benadrukt, is dat de parashah Behar ons leert over de heiligheid van de tijd. De tijd is niet alleen een lineaire opeenvolging van momenten, maar ook een cyclische herhaling van patronen. Elke week heeft een sjabbat, elke maand heeft een rosj chodesj, elke zeven jaar heeft een sjemita en elke vijftig jaar heeft een jovel. Deze tijden zijn heilig, omdat ze ons herinneren aan onze relatie met God, met de natuur en met elkaar.

De sjemita en de jovel zijn niet alleen ecologische en sociale maatregelen, maar ook spirituele oefeningen. Ze leren ons om los te laten wat we hebben en te vertrouwen op wat God ons geeft. Ze leren ons om niet gehecht te raken aan materiële bezittingen en om te delen met de armen en de vreemdelingen. Ze leren ons om niet te denken dat we de eigenaars zijn van het land of van de mensen, maar dat we slechts rentmeesters zijn van Gods schepping.

De sjemita en de jovel zijn ook momenten van bevrijding en vernieuwing. Ze breken de cyclus van onderdrukking en onrechtvaardigheid, en herstellen de waardigheid en gelijkheid van alle mensen. Ze geven ons de kans om onze fouten te erkennen en te corrigeren, en om onze banden met God en met elkaar te versterken. Ze nodigen ons uit om te dromen van een betere wereld, waarin er vrede en gerechtigheid heerst voor iedereen.

De parashah Behar daagt ons uit om anders te kijken naar de tijd, naar het land en naar de mensen. Het vraagt ons om niet alleen te leven voor het hier en nu, maar ook voor het daar en dan. Het vraagt ons om niet alleen te nemen, maar ook te geven. Het vraagt ons om niet alleen te heersen, maar ook te dienen. Het vraagt ons om niet alleen te genieten, maar ook te heiligen.

Moge we deze lessen ter harte nemen en ze toepassen in ons dagelijks leven. Moge we zo bijdragen aan de komst van het Messiaanse tijdperk, waarin alle sjemita's en jovel's vervuld zullen worden. Amen.

#TURKEN EN #SYRIËRS #HERDENKEN #RAMPDODEN IN #ZUIDERKERK

Door: #Rabbijn #Simon #Bornstein®

Op 06 mei 2023 verzamelden Turkse bewoners zich in de Zuiderkerk voor een herdenkingsbijeenkomst. De tienduizenden doden van de recente aardbevingen in Turkije en Syrië, de chaos in de hulpverlening en de fysieke puinhopen ginds stonden centraal in deze samenkomst. Wijkraad Zuid – West Amsterdam was goed vertegenwoordigd door haar lid – organisatie. Eerder organiseerde de Wijkraad ook een inzamelingsactie, de hulpgoederen werden getransporteerd naar Turkije en Syrië.

Niet alleen Amsterdammers, maar ook van andere delen van ons land kwamen mensen naar Amsterdam voor de herdenkingsbijeenkomst. Ook in de komende jaren blijft aandacht nodig voor de wederopbouw van de getroffen regio’s. Omdat de organisatoren van de bijeenkomst vrijwel allemaal van Turkse origine zijn, kreeg Syrië betrekkelijk weinig aandacht.

De gasten werden ontvangen met thee, koekjes en een vriendelijke ontvangst door betrokken volontairs. Er waren slechts weinig Syriëers aanwezig.

Diverse personen voerden het woord op het podium. Gülden Yilmaz, oud-nieuwslezeres van AT5, burgemeester Femke Halsema. Selim Dogru en Detmar Leertouwer verzorgden een muzikale bijdrage. Zij brachten de pijn muzikaal tot uitdrukking. Hakki Keskin uitte zijn dankbaarheid voor de Nederlandse hulpverlening aan de Turkse slachtoffers.

Hennie van Selst van Stichting Signi zocht met getrainde honden in de ruïnes naar overlevenden. Zij deed emotioneel verslag van haar ervaringen in Turkije. Zij raakte gevoelige snaren bij het publiek toen zij vertelde over de warmte, de stank van rottende menselijk kadavers. Haar vrijwilligersteam werkte zich ‘kapot’.

Aanwezigen kritiseerden de chaotische rampenbestrijding en hulpverlening door de Turkse regering. De samenkomst werd afgesloten door een #dankwoord door #Turkse #consul #Mahmut #Burak #Ersoy.

• Tags#doden, #herdenking, #HULPHONDEN, #intercultureel, #interreligieus, #solidariteit, #STICHTINGSIGNI, #TRAUMA, #Turkije, #ZUIDERKERK

#RONDLEIDING & LEZING #YEHUDI #ASCHKENASY #BIBLIOTHEEK

 

\

RONDLEIDING DOOR YEHUDA ASCHKENASY-BIBLIOTHEEK

URSULA VAN DER LEIJEN FELICITEERT ISRAEL MET 75 JAAR ONAFANKELIJKHEID

President van de Europese Commissie feliciteert Staat Israel met 75 jaar onafhankelijkheid.

"#BITTERE #WATEREN - #SOTAH 44"

Door: #Rabbijn #Simon #Bornstein®

De Misjna gaat in SOTAH 44 over het ritueel van de bittere wateren, dat werd gebruikt om te bepalen of een vrouw ontrouw was aan haar man. Als een man vermoedde dat zijn vrouw hem had bedrogen, kon hij haar naar de priester brengen om het ritueel van de bittere wateren te ondergaan. 

De priester zou dan water uit de heilige kruik nemen en er stof van de vloer van de Beth hamikdasj aan toevoegen. De vrouw zou dan een #eed afleggen waarin ze verklaarde dat ze niet ontrouw was geweest. Vervolgens moest ze het water drinken. Als ze schuldig was, zou het water haar doen zwellen en sterven. Als ze #onschuldig was, zou ze gezond blijven en kinderen krijgen.

In de Talmoed wordt SOTAH 44 uitgebreid besproken en geanalyseerd. Een belangrijk aspect van deze analyse is de vraag of het ritueel van de bittere wateren daadwerkelijk werkte of niet. Sommige rabbijnen geloofden dat het ritueel een goddelijke interventie was en dat het altijd correct was. Anderen waren echter sceptisch en geloofden dat het ritueel alleen werkte als de vrouw daadwerkelijk schuldig was.

Een ander belangrijk aspect van de analyse van SOTAH 44 in de Talmoed is de vraag of het ritueel van de bittere wateren nog steeds moet worden uitgevoerd. Sommige rabbijnen geloofden dat het ritueel niet langer nodig was omdat de tempel was vernietigd en het ritueel alleen in de tempel kon worden uitgevoerd. Anderen waren echter van mening dat het ritueel nog steeds relevant was en dat het opnieuw zou moeten worden ingevoerd als de tempel ooit werd herbouwd.

Vijf bronnen die relevant zijn voor de analyse van SOTAH 44 in de Talmoed zijn:

1. Babylonische Talmoed, Traktaat Sotah

2. Jeruzalemse Talmoed, Traktaat Sotah

3. Midrasj Rabbah

4. Rashi's commentaar op de Talmoed

5. Tosefta

Rasji's commentaar op de Talmoed geeft een uitleg van SOTAH 44 waarin hij betoogt dat het ritueel van de bittere wateren niet bedoeld was om vrouwen te straffen, maar om hen te beschermen tegen valse beschuldigingen. Hij legt uit dat het ritueel alleen werd uitgevoerd als er sterke verdenkingen waren en dat het bedoeld was om de waarheid aan het licht te brengen.

De Tosefta is een verzameling van rabbijnse wetten die dateren uit dezelfde periode als de Misjna. In Tosefta Sota 4:6-7 wordt hetzelfde proces beschreven als in Misjna SOTAH 44, maar er zijn enkele verschillen in de details. Bijvoorbeeld, in de Tosefta wordt vermeld dat het water moet worden gehaald uit een bepaalde bron, terwijl dit niet wordt genoemd in de Misjna.

Deze Misjna heeft veel interpretaties gekregen in de Midrasj Rabba, een verzameling van homiletische verklaringen van de Hebreeuwse Bijbel en de Misjna. De Midrasj Rabba analyseert de symboliek achter de bittere wateren en hoe het ritueel kan worden gezien als een manier om de relatie tussen God en Israël te beschrijven.

Een van de interpretaties is dat het mengsel van water en stof symbool staat voor het lichaam en de ziel van de mens. Het drinken van het mengsel vertegenwoordigt dan het erkennen van zonde en berouw tonen. Als de vrouw onschuldig is, betekent dit dat ze haar zonden heeft erkend en vergeving heeft gekregen.

Een andere interpretatie is dat het ritueel herinnert aan het verbond tussen God en Israël. De vloek die wordt uitgesproken over de vrouw symboliseert de straf die Israël zou kunnen krijgen als ze zich niet aan het verbond houden. Als de vrouw onschuldig is, betekent dit dat Israël trouw is gebleven aan het verbond.

Een mogelijke exegese van SOTAH 44 is dat het ritueel van de bittere wateren een manier was om vrouwen te beschermen tegen valse beschuldigingen van ontrouw. Het ritueel diende als een soort goddelijke interventie die de waarheid aan het licht bracht en ervoor zorgde dat onschuldige vrouwen niet werden gestraft. Tegelijkertijd was het ritueel ook een waarschuwing voor vrouwen om trouw te blijven aan hun mannen en de gevolgen van ontrouw te vermijden.

In samenvatting gaat SOTAH 44 over het ritueel van de bittere wateren, dat werd gebruikt om te bepalen of een vrouw ontrouw was aan haar man. De Talmoed analyseert dit ritueel en bespreekt de vraag of het werkte, of het nog steeds relevant is en wat de betekenis ervan is in termen van bescherming van vrouwen tegen valse beschuldigingen. Rasji's commentaar op de Talmoed benadrukt dat het ritueel bedoeld was om vrouwen te beschermen, niet om hen te straffen.