Door: Rabbijn Simon Bornstein®
Onder de titel ‘Het leven van Boeddha, de
weg naar nu’ organiseert de Nieuwe Kerk aan de Mokumse Dam een grote
tentoonstelling over het leven van de grondlegger van een andere grote wereldreligie, het Boeddhisme. Voor deze
tentoonstelling werden ruim zestig religieuze objecten bijeengebracht. Een
recensie.
Wie de Kroningskerk van onze geliefde
Oranjes betreedt, stuit links van het indrukwekkende portaal op het monument
dat herinnert aan het vijftigjarig koningschap van Koningin Wilhelmina, die
regeerde van 1898 tot en met 1948.
Vervolgens springen lichte doeken in het
oog, die vanaf de zoldering tot circa twintig meter lager aan de vloer raken.
Textilia zoals men deze in Boeddhistische tempels aan kan treffen.
Na betaling aan de kassa, opent men de
doeken om de tentoonstelling te betreden. Voor het goud-koperen hekwerk van de
dooptuin staat een uit houtblokken samengestelde boomsculptuur. De Vijgenboom
speelt een rol in het Boeddhisme.
Onder de boom staat een sculptuur van een
Japanse kunstenaar, welke door middel van kristallen bollen een hert uitbeeldt.
Herten vergezellen de Boeddha in vertellingen over zijn leven en spelen dus een
belangrijke rol.
De Boeddha werd geboren onder een vijgenboom en overleed op zijn tachtigste tussen twee vijgenbomen. Daarbij werd hij omringt door zijn leerlingen en de raad van oudsten van de stad waar hij dichtbij overleed.
Links, na binnenkomst, rechts van de
kansel waarvan eens de dominees preekten, strekt zich een massa oranje kleurige
meditatiekussens uit over een oppervlakte van 15 bij 20 meter, die weerspiegelt
worden in de het glimmend koper van de grote kroonluchters.
Eerbiedig parkeren de bezoekers hun
schoenen parkeren de kussentjes, want: ‘verboden met schoenen te
betreden.’
Daar onderwijzen docenten tijdens enige
weekeinden “Mindfullness” aan bezoekers van de tentoonstelling. De bezoekers
kunnen zich oefenen in ademhalingstechnieken, stilte- en lichamelijke
oefeningen.
De vaderlandse Kroningskerk als religieuze
gymnastiekzaal, een even bevreemdend als tolerant schouwspel.
Achter de kansel bevinden zich
Boedhabeelden in lotushouding, de benen gekruist over elkaar, zittend met
rechte rug, waarvan de ogen de bezoekers priemend in het gelaat staren. Met opvallend lange oren, die samen met een rechte rug, gespierd slank torso en opgeheven hoofd horen tot de schoonheidsidealen die de Boeddha omringen.
Op de bordjes verklaren de samenstellers
van de tentoonstelling van enige handgebaren van Boedha: ‘de meditatie kan
beginnen’, ‘het onderwijs begint’, ‘berusting’ of ‘algehele bescherming’,
waarbij de Boedha zijn open gespreide handpalm en vijf opgestoken vingers aan
de bezoeker toont, zoals in het Sefardisch Jodendom de hand van Mirjam.
Men buigt naar rechts af en betreedt de
gang tussen de dooptuin en de kapelletjes waarin in vijf stappen de
levensgeschiedenis van de Indiase prins uit de doeken wordt gedaan.
In de kapelletjes bevinden zich
Boeddhabeelden uit Vietnam, Tibet, China, Laos, Indonesië, Nepal, Japan en
Bhutan. Diverse beelden zijn afkomstig uit Nederlandse museale collectie's. Eén van deze eeuwenoude beelden werd ingezegend door de Tibetaanse
leider: de Dalai Lama.
“Zijne Heiligheid” is diens
aanspreektitel, in het Jodendom zou deze titel op iedere mens van toepassing
kunnen worden verklaard, aangezien wij iedere mens voor heilig houden. Immers
God schiep de mens naar Zijn evenbeeld.
De Dalai Lama heeft in Nederland een reeks
oude vrienden bezocht, interviews gegeven aan de internationale pers, politieke
bezoeken afgelegd en een bijeenkomst geleid in een afgeladen Rotterdams
Ahoy. Tussendoor opende deze ‘Heiligheid’ de overzichtstentoonstelling in de
Nieuwe Kerk.
Op weg naar de uitgang, staan in de gang
tussen de dooptuin, het graf van admiraal Michiel de Ruyter en de kapelletjes
door Nederlandse scholieren vervaardigde bontgekleurde gebedsmolens naar Boeddhistische
traditie, waaraan de bezoekers naar hartenlust mogen draaien om de daarop weergegeven goede wensen en gebeden tot realisatie te laten brengen.
Een draai, rrrrt en alweer is een goede wens of gebedje verzonden.
