Vieren Joden Halloween?

Halloween, is een feestdag met verschillende namen. Het wordt in de Amerikaanse samenleving door velen gevierd. De oorsprong van Halloween ligt bij de priesters van natuur-religies of Druïden in onder andere Groot-Brittannië. Aan het einde van het oogstseizoen werden pompoenen en andere agrarische producten bij de feestelijke vieringen en herdenking van doden ingezet.

In de Rooms-katholieke Kerk werd de Keltische natuur-religieuze viering geabsorbeerd gedurende de achtste eeuw van de burgerlijke kalender. Omstreeks 837 riep paus Gregorius IV 1 november uit als de katholieke gedenkdag. De avond van de eenendertigste oktober wordt door de Kerk Allerheiligenavond genoemd en de eerste november is het Allerheiligen of Sollemnitas Omnium Sanctorum voor christenen.

De tradities van natuurreligies werden door de Kerk gekopieerd, dit omvat de jaarlijkse verkleedpartij waarbij deelnemers zich als mythische figuren, geesten, dwergen, elfjes, sprookjesfiguren, heksen, etc. verkleden. Heden vieren steeds meer Nederlanders Halloween, waarbij men verkleedfuifjes, vreugdevuren organiseert, elkaar voor het lapje houdt en verondersteld "bezeten" huizen bezoekt.

De Joodse wet is kristal helder over dergelijke vieringen. Joden respecteren de vieringen van de niet-Joodse samenleving, maar nemen aan feesten van niet-Joodse religieuze origine ten principale niet deel. De Torah verbiedt in Wajiekra 18:03 duidelijk het deelnemen aan niet-Joodse vieringen met religieuze duiding waar "afgoden" worden vereerd of van origine werden vereerd.

Onze geleerden hebben in de loop van de eeuwen kledingvoorschriften voor dergelijke gelegenheden bepaald en regels vastgesteld waaraan de Joodse gemeenschap zich houdt. De Aseret Hadibrot of Tien Geboden, verbieden "afgoderij".

De paganistische en christelijke oorsprong van Halloween maken dat feest duidelijk religieus niet-Joods. De Hallacha geeft heldere gedragsregels omtrent de Joodse omgang met niet-Joodse vieringen. Deze kunnen onder andere worden gevonden in de Talmoed en bij de Rambam in zijn Misjne Torah, Hilchot Akoem.

Het is daarom hallachisch verboden om aan dergelijke – soms zelfs als seculier uitgelegde – vieringen deel te nemen. Joden vieren Halloween dus niet.

Religieuze symbolen bij politie verbieden

Het uniform van wet handhavende ambtenaren is sedert Napoleontische tijden ontdaan van religieuze symbolen. Politie, advocaten, reddingsdiensten, militairen, rechters, enz. is het niet toegestaan om kledingstukken of symbolen toe te voegen aan het door de overheid voorgeschreven  uniform. Dergelijke ambtenaren hebben als taak de wereldlijke overheid te vertegenwoordigen en daarom is de vormgeving van het uniform neutraal.

Burgers horen gelijkwaardig behandeld en tegemoetgetreden te worden door de overheid. Nederland kent geen godsdienstpolitie zoals theocratien in het buitenland die wel kennen. Dergelijke godsdienstpolitie staat de emancipatie van vrouwen, LHBTI en andere minderheden altijd in de weg.

De scheiding tussen kerk en staat zoals het Koninkrijk der Nederlanden deze sedert haar oprichting in 1813 kent beschermt religieuze minderheden tegen willekeurig handelen van de overheid. En dat is een uiterst kostbaar goed.

De landelijke media melden dat deze week een zaak dient bij het College van de Rechten van de Mens. Een administratief medewerkster van de politie wil  buitengewoon opsporingsambtenaar (BOA) worden, maar moet daarvoor haar hoofddoek afdoen. Volgens de medewerkster belemmert de kledingcode haar carrièremogelijkheden binnen de politie omdat ze vanwege haar hoofddoek geen uniform mag dragen.

De Nederlandse wet verbiedt op grond van Artikel 5 Algemene Wet Gelijke Behandeling discriminatie naar religieuze overtuiging van werknemers en stagiaires in alle fasen van de arbeid. Daaronder begrepen de werving, selectie, salariëring, afspraken over kledingvoorschriften, pensioen, promotie, het volgen van bijscholing of onderwijs, ontslag, beëindiging van het arbeidscontract of stage op de werkvloer. Op grond van de vernieuwde ARBO wetgeving zijn werkgevers verplicht een antidiscriminatiebeleid te voeren, dat door de Arbeidsinspectie wordt geïnspecteerd.

 

Klaagster stelt dat zij door de politie wordt  gediscrimineerd op grond van haar levensovertuiging. De klacht zet de hoofddoekdiscussie bij de politie weer op scherp. De dienstvoorschriften bij de politiekorpsen zijn echter keurig neutraal geformuleerd, er wordt eenvoudig niet gediscrimineerd.  

Het Europese Hof van Justitie heeft op 14 maart 2017 een oordeel bekend gemaakt waarin wordt gesteld, dat werkgevers een werkneemster verbieden kunnen een hoofddoek te dragen op de werkvloer. Dat is geen discriminatie als het verbod is gebaseerd op een bedrijfsreglement waarin de onderneming 'het zichtbaar dragen van enig politiek, filosofisch of religieus teken' verbiedt. Een dergelijk verbod is in de dienst- en kleding voorschriften van de Nederlandse politiekorpsen vastgelegd. 

Vanuit hallachisch perspectief bedekt de Israëliet m/v bij voorkeur het hoofd. Het menselijk hoofdhaar geldt als sieraad voor een mens, als deel van de persoonlijke identiteit. Het is aanbevelenswaardig met die identiteit goed en bescheiden om te gaan tegenover zichzelf, God en de medemens. Een hoofdbedekking is een uiting van deze bescheidenheid. Dit kan een sjeitel, hoofddoek, dameshoedje, cap, barret, pet, tok, iedere andere vorm van hoofdbedekking zijn.

Dit betekent, dat de bestaande hoofdbedekkingen die in gebruik zijn bij geüniformeerde overheidsdienaren vanuit hallachisch perspectief ruimschoots voldoen. Er bestaat vanuit Joods oogpunt geen enkele noodzaak tot het invoeren van religieuze hoofdbedekkingen voor beambten.

Israëlieten die werk zoeken of willen behouden passen zich netjes aan hun omgeving aan. Dat keppeltje dragen wij wel buiten werktijd. Ware godsdienstigheid is niet verbonden met een lap textiel, maar draagt een ware gelovige in haar/ zijn hart.

*Nota Bene, de auteur is lid van het CTID,  het Collectief Tegen Islamofobie en Discriminatie.

Ontmoeting met de Alevietische gemeenschap

In een wijkopbouwcentrum organiseerde de Aleviteische gemeenschap een rondetafelgesprek met Rabbijn Simon Bornstein omtrent islamofobie en antisemitisme om door kennisoverdracht, ontmoeting en dialoog helderheid te kweken rond deze vormen van xenofobie.

Ondanks het stralende nazomerzonnetje en een temperatuur van 21 graden kwamen zevenentwintig personen opdagen. Een nette opkomst. Na het warme welkom door de voorzitter van de vereniging opende een lid van het Inspraakorgaan Turken zijn inleiding ondersteund door een Turkstalige power point presentatie. Hierbij werd uiteengezet hoe antisemitisme en islamofobie gedefinieerd kunnen worden. Voorts werd ingegaan op de geschiedenis van de Alevieten.

Rood gekleurd de  Alevietische populaties in Turkije

De Alevieten of علوية hebben een lange geschiedenis als minderheid in het Ottomaanse rijk en binnen de Republiek Turkije. De ideologie van de Alevieten werd door Mohammed Ibn Nusajr omstreeks het jaar 840 van de burgerlijke jaartelling geïntroduceerd. Een van de voornaamste Alevietische voormannen was Hoesajn Ibn Hamdan Alkasabie. Alkasabie overleed rond het jaar 960, gedurende de regering van de Hamdanidische dynastie (tussen de jaren 905-1004 van de burgerlijke jaartelling). De Alevieten zijn een groepering die wordt geassocieerd met de Sjie’ietische islam.

De groep Alevieten ontleent zijn naam aan Ali, de schoonzoon, tevens neef van de islamitische profeet. Na de val van de Sjie’ietische heerschappij in delen van het huidige Syrië en Turkije verloren de Alevieten hun voorname politieke en economische invloed op het landsbestuur in deze streken. Zij werden nu vervolgd door leiders van Soenietisch-islamitische groeperingen. Eeuwen lang trotseerden de Alevieten de slechte behandeling door achtereenvolgens de Europese Kruisridders, Mammelukken en de Ottomaanse overheersers.

Hoewel Alevieten zichzelf als Moslims definiëren, noemt een aantal Soenietische en sommige Sjie’itische theologen hen afvalligen of ketters. Ook in het huidige Turkije heeft deze minderheidsgroepering het zwaar te verduren. In het bijzonder in het economisch verkeer en op de arbeidsmarkt worden Alevieten gediscrimineerd.

De Alevieten waren omstreeks de twaalfde eeuw goed gesitueerd in Turkije en Syrië. De doctrine van de Alevieten is gebaseerd op het toekennen van een religieuze betekenis aan Ali. In deze doctrine maakt Ali deel uit van een heilige drie-eenheid die overeenkomsten vertoond met het christendom. De Alevieten interpreteren de vijf zuilen van de islam als louter symbolisch, praktiseren deze dus niet.

Hun feestdagen komen overeen met sommige christelijke en islamitische feestdagen en Alevieten beschouwen zichzelf soms als een overgangsvorm tussen islam en christendom. Voornamelijk definiëren zij zich als onderdeel van het Sjie’isme. In Nederland zijn de Alevieten de op de Soenieten na grootste godsdienstige groepering binnen de Turkse migrantenpopulatie, het gaat daarbij om circa 80.000 mensen.

Rabbijn Simon Bornstein ging tijdens deze bijeenkomst in op de geschiedenis en bestaande vormen van antisemitisme en islamofobie. Er bleek veel onkunde te bestaan onder de deelnemers aan het rondetafelgesprek die de vragensessie gaarne gebruikten om stevig door te vragen naar de Joodse godsdienstige praxis.

Eén deelnemer acteerde als agent provocateur en stelde vragen die rechtstreeks gebaseerd zijn op propagandaverhalen uit Turkije en het sommige delen van het Midden-Oosten. Vragen als ‘Waarom hebben de Joden alle macht in de wereld in handen? ‘Waarom hebben de Joden tegenwoordig zoveel wapens?’ ‘Hoe komt het dat de Joden de wereldeconomie bepalen?’ zijn direct afkomstig uit de antisemitische propaganda die een Rabbijn niet direct met Alevieten als vervolgde of gediscrimineerde minderheid in verband zou willen brengen.

Met de overige twintig aanwezigen volgde een levendige en aangename uitwisseling. Deelnemers gaven aan dat zij als Aleviet zo hun eigen confrontaties en problemen tegenkomen met radicaal Salafistische interpretaties van de islam, niet louter in Turkije, maar ook gewoon in Nederland.

Aanwezigen en bestuur van de Alevietische vereniging gaven te kennen deze dialoog verder te willen verdiepen door een tweede rondetafelgesprek te willen organiseren, evenals een bezoek aan de Alkmaarse Synagoge. Tot slot volgde een fijn belegd broodje, een glas Turkse karnemelk en speelde een deelnemer een aantal vrolijk aangename deuntjes op diens Saz.

Onderscheiding voor bestuur Alkmaarse Synagoge

Tijdens een feestelijke dienst ter gelegenheid van Soekot (Loofhuttenfeest) in de Alkmaarse Synagoge is afgelopen vrijdag een hoge interreligieuze onderscheiding uitgereikt aan het bestuur van de Alkmaarse Synagoge. Voorzitter Loes Citroen nam het Certificaat van Waardering namens haar team in ontvangst.

voorzitter Loes Citroen ontvangt onderscheiding

In aanwezigheid van een landelijk bekende Imam van het Contactorgaan Moslims en Overheid, waaronder meer dan zeshonderd moskeeën in Nederland ressorteren, leden van het landelijk Inspraak Orgaan Turken en een afvaardiging van het College van Burgemeester en Wethouders van de stad Alkmaar ontving het Synagogaal bestuur deze maatschappelijke onderscheiding.

Aanleiding voor de toekenning van deze onderscheiding vormen de duurzame, forse inspanningen die het uit onbezoldigde vrijwilligers bestaande synagoge bestuur leveren om interreligieuze en interculturele dialoog en ontmoetingen tussen burgers te realiseren.

De sjoelbezoekers en de aanwezige delegaties werden lovend toegesproken door Rabbijn Simon Bornstein, namens het in de hoofdstad gevestigde Breed Interreligieus Overleg waarin sociale, religieuze en interculturele organisaties zich hebben verenigd.

Breed Interreligieus Intercultureel Overleg viert eerste lustrum

Geanimeerde interreligieuze Conferentie

Met de conferentie Ruimte voor Religie vierde het Breed Interreligieus Intercultureel Overleg (BIIO) in Amsterdam op 05 oktober haar eerste lustrum in aanwezigheid van ruim 250 moskee- en kerkbestuurders, kerkelijke vrijwilligers, ambtenaren en buurtbewoners. De conferentie werd gehouden in het nieuwe auditorium van het Calvijn College.

Professor Dr. Fokko Oldenhuis van de Rijksuniversiteit Groningen discuteerde over de grenzen van de wettelijke vrijheid van godsdienst en Professor Dr. P.S. van Koningsveld van de Leidse Universiteit hield een vertoog over de faciliteiten die Moslims in Nederland hebben opgebouwd en welke maatschappelijke positie die innemen.

In vijf workshops werd ingegaan op vraagstukken in het onderwijs in relatie tot religie, het stichten van scholen, het karakter van moderne Salafistische stromingen. Oud stadsdeelbestuurder Hoogerwerf ging diepgaand in op de rollen van en verhoudingen tussen de lokale overheden en sociale en godsdienstige organisaties.

Het BIIO verenigt in Amsterdam  moskeeën, kerken en andere religieuze organisaties. Het BIIO werd in 2013 opgericht. Wij slaan bruggen tussen sociale, godsdienstige en interculturele organisaties in onze wijken, zodat wij elkaar leren kennen en niet langs elkaar heen leven. Door goed overleg met de lokale overheid en elkaar geven wij vorm en inhoud aan goede verhoudingen tussen burgers onderling.

Eerste Rosj Hasjana dienst sinds 1941

De Alkmaarse Synagoge vierde dit jaar de eerste Rosj Hasjanadienst sinds de laatste in 1941. Ruim veertig mensen kwamen op de dienst af, die plaats had op Sjabbat Rosh Hasjana. Voorafgaand aan de inwijding sjabbes-jontef begaven de sjoelgangers zich naar de zestiende eeuwse Hofstraatbrug over de Oude Gracht voor het Tasjliech-gebed.

Het Tasjliech-gebed en het daarbij horende ritueel worden uitgevoerd volgens mienhogiem uit de tweede helft van de Middeleeuwen. Het gebed moet worden uitgesproken aan de oever van stromend water, waarin de zonden die men gedurende het voorbije jaar bewust of onbewust heeft begaan weg kan werpen. 

Het wegwerpen wordt door de geleerden letterlijk genomen. Men kan dit doen door de broekzakken binnenstebuiten te keren of door een homp brood te verkruimelen en de kruimels te voeren aan de vissen. Water heeft in de Joodse traditie duidelijk een reinigende werking. Vissen symboliseren naast overvloed ook een karaktertrek die we de Eeuwige toedichten. De ogen van een vis knipperen nooit en zijn altijd alert, zo ook het oog van Hakadosj Baroech Hoe, de Sjomeer Jisraeel, van God, de beschermer van het Joodse volk.

Vanaf de Hofstraatbrug werden de vissen in de Oude Gracht met broodkruimels gevoerd door de sjoelgangers. Ondertussen reciteerde Rabbijn Simon Bornstein gehuld in een gebedsmantel de bijbehorende verzen uit het profetenboek van Micha. 

De dienst ter synagoe werd gevolgd door een feestelijke maaltijd waaraan het fijne vrijwilligersteam een dag lang had gewerkt. Het Tasjliech-gebed werd door Rabbijn Simon Bornstein in Alkmaar uitgesproken, voor de eerste maal sedert de laatste nieuwjaarsviering voorafgaande aan de deportaties door de bezetter in 1941.

Uitnodiging conferentie Is er ruimte voor religie?

Uitnodiging

Ruimte voor religie - Amsterdam

Is er ruimte voor religie in Amsterdam?

Amsterdam, 20170203 -- Is er ruimte voor religie in Amsterdam? Van oudsher kijken Amsterdammers kritisch naar religie; velen zijn geseculariseerd en geïndividualiseerd. Maar ‘nieuwe’ Amsterdammers brengen hun religie mee, hun moskeeën en kerken.

Ruimte voor religie: Hoe werken overheid en religieuze organisaties aan goede verhoudingen in de stad?
Is er ruimte voor religie in Amsterdam?

Van oudsher kijken Amsterdammers kritisch naar religie; velen zijn geseculariseerd en geïndividualiseerd. Maar ‘nieuwe’ Amsterdammers brengen hun religie mee, hun moskeeën en kerken.
Is religie een gevaar voor de samenleving? Wat betekent de scheiding tussen kerk en staat? Wat is een neutrale overheid?

Welke activiteiten vanuit religie kunnen wel, welke niet gesubsidieerd worden? Hoe werkt dit bij maatschappelijke initiatieven, hoe bij onderwijs?

Bewoners en organisaties in al hun religieuze en culturele diversiteit lopen tegen deze vragen op. Net als de overheid, bestuurders en ambtenaren.

Op een avondconferentie legt het Breed Interreligieus Intercultureel Overleg (BIIO) deze zaken aan u voor. Met twee inleiders en keuze uit vijf workshops.

Religie en Staat: opvattingen bij moslims in Nederland
Pieter van Koningsveld -Universiteit Leiden

Scheiding van kerk en staat bestaat niet
Fokko T. Oldenhuis – Universiteit Groningen

Salafisme: een gevaar?
Martijn de Koning – Universiteit van Amsterdam

Ouders – religie - onderwijs
Roemer van Oordt –Allochtonen Weblog

Religie draagt bij aan de stad: aangepast of kritisch?
Harro Hoogerwerf – oud- stadsdeelbestuurder

Dagvoorzitter: Pieter Webeling

Wat Ruimte voor Religie. Hoe werken overheid en religieuze organisaties aan goede verhoudingen in de stad? – een avondconferentie

Wanneer donderdag 5 oktober 2017, 17.30 uur tot 21.30 uur - met maaltijd
Waar Calvijn College, Pieter Calandlaan 3, 1065 KH Amsterdam, nabij NS Station Lelylaan
Kosten deelname gratis, wel graag aanmelden

Noot voor redacties:
Voor meer informatie kunt u zich wenden tot:
Rabbijn Simon Bornstein, telefoon 

Soekot-dienst in Alkmaar

Op vrijdagavond 06 oktober 2017 organiseert de Alkmaarse Synagoge een speciale eredienst ter gelegenheid van Soekot, het Loofhuttenfeest.

Aanvang van de dienst is te 19.00 ure.

Aanmelden per email is verplicht: info@alkmaarsesynagoge.nl

In Memoriam: Wim van Schaik

Oprichter van de Stichting Aankoop Joods Werkdorp Wim van Schaik overleed recent. Deze internationaal bekende liefhebber van de figuratieve kunst bouwde gedurende zijn gehele leven gepassioneerd aan zijn kunstcollectie. Hij verzamelde onder andere schilderijen, penningen en grafische kunstwerken.

In Noord-Holland werd het echtpaar Van Schaik-Colijn bekend doordat het de kunstverzameling ten toon wilde stellen. Nadat de Landbouwuniversiteit Wageningen haar proefboerderij in de Wieringermeer verliet, kwam het hoofdgebouw van het voormalig Joods Werkdorp leeg te staan. Van Schaik huurde het pand van Joep Karel tegen een veel te hoge huur, maar bracht hier de gewenste droom tot werkelijkheid.

Het Joodse Werkdorp, waar tot in de Tweede Wereldoorlog circa 900 Joodse vluchtelingen werden opgevangen door de Nederlands-Joodse gemeenschap, bood onderdak en een ambachtelijke - of landbouwopleiding aan de gevluchte jongeren uit Duitsland en Oostenrijk. Het door deze jongeren gebouwde barakkenkamp en bakstenen hoofdgebouw werden het onderdak van de collectie Van Schaik.

Waar eens de barakken stonden, werd nu een riante beeldentuin ingericht. Het kreeg de naam Tijdelijk Museum Nieuw Joods Werkdorp. Aanvankelijk was het doel de eigen kunstcollectie er permanent te huisvesten en er ook ruimte bieden aan verzamelingen van kunstliefhebbers. Dit laatste is achteraf beschouwd niet tot stand gekomen. 

Wel realiseerde Van Schaik naast de beeldentuin en het Tijdelijk Museum ook nog een tentoonstelling van de foto’s van Vishniak uit de jaren dertig over het leven van de gevluchte jongeren. Zelfs Hare Majesteit, Koningin Beatrix, bezocht de opstellingen.

Van Schaik kocht zijn eerste standbeeld van de Amerikaanse kunstenaar Floyd Dewitt die in Nederland onder Esser aan de Rijksacademie was opgeleid. De werken van leden van de Nederlandse Kring van Beeldhouwers genoten duurzaam de warme aandacht van Van Schaik. Werken van Berlage, Claus, Van der Leeden, Van der Pant, Teeuwisse, Van Pallant, Zandstra, Roland Holst, Brouwer, Hoogerwerf en Aerts konden er worden aangetroffen.

De heer Van Schaik schonk uiteindelijk zijn kunstcollectie enige jaren terug aan museum Flehite in Amersfoort. Dat museum ontving daarmee een miljoenenschenking. Het geld voor de door hem aangekochte kunstwerken verdiende de heer Van Schaik als topman bij voedingsconcern Wessanen en handelsonderneming Hagemeijer.

Museum het Nieuwe Joods Werkdorp hield enige jaren stand, maar werd opgeheven nadat de middelen waren opgedroogd. Het Museum was gedurende haar kortstondig bestaan een zeer welkome aanvulling op het culturele leven in het Hollands Noorderkwartier. 

De heer Van Schaik werd door burgemeester van de Gemeente De Bilt geëerd met de Chapeaupenning, die hem werd uitgereikt vanwege diens inzet ten behoeve van de samenleving in zijn woonplaats Groenekan. Van Schaik heeft zich sterk gemaakt voor het jeugdwerk in zijn dorp en de restauratie van delen van de Nieuwe Hollandse Waterlinie. 

Het mag een regelrecht schandaal worden genoemd, dat de Stichting tot Aankoop Joods Werkdorp onderleiding van voorzitter Ron Bar-El zelfs weken na het ontslapen van de oprichter van de Stichting, met geen enkel herdenkingswoord aandacht schenkt aan haar beschermheer Wim van Schaik.

De heer Van Schaik gedenken wij als een maatschappelijk zeer betrokken mens, een gepassioneerde kunstverzamelaar en een goede vriend van het Joodse volk. Moge de Eeuwige de ziel Wim van Schaik bundelen in de Bundel van het Eeuwig Leven, gaarne wensen wij de nabestaanden de zegen Gods. 

Protestantse Kerk Nederland, Israël Zondag

samen voor de Apeldoornse synagoge

De Protestantse Kerk Nederland vierde op zondag 01 oktober 2017 haar jaarlijkse
 Israël-Zondag.

Op deze speciale dag viert de Joodse gemeenschap in ons land samen met de P.K.N. het gedeelde erfgoed, de gedeelde religieuze bronnen en de uitmuntende verhoudingen tussen de Protestanten en de Joodse kerkgenootschappen. De Protestantse Kerk geeft nadrukkelijk inhoud aan haar onverbrekelijke band met het volk Israël, de oudste broeders vanaf de eerste dag.

Voor deze gelegenheid mocht Rabbijn Simon Bornstein een optreden verzorgen in twee kerken. Op uitnodiging van de Lutherse gemeenschap in Apeldoorn leverde hij een bijdrage aan de zondagsdienst door delen van de liturgie in het Hebreeuws voor te dragen en te voorzien van een exegese. Na de eredienst was er ruim de tijd voor ontmoeting en zeer plezierige gesprekken met leden van de kerkgemeente. Deze gemeente werd ervaren als een warm bad, een zeer plezierige en hechte gemeenschap.

Het bezoek aan de kerk in Apeldoorn vond plaats daags na Grote Verzoendag. De verhoudingen tussen enkele Joden en enkele christenen in Apeldoorn stonden een jaar terug in de schijnwerpers vanwege een discussie tussen diverse kopstukken over verkeerd begrepen citaten bij een herdenking. Bruggen moeten worden gebouwd en verschillen gevierd.

Rabbijn Simon Bornstein sprak tijdens zijn preek nadrukkelijk over de kracht van de vergeving die ieder individueel mens heeft. Vergeving is een krachtig instrument. Toepassing kan leiden tot opmerkelijke resultaten.

Het kunnen vergeven van een ander kan leiden tot maatschappelijke vrede, maar ook tot een vredig gemoedsleven voor een individueel mens. De zeer gastvrije predikant, die als deskundig en enthousiast gastheer optrad, leidde na de dienst de rabbijn rond door de vriendelijk, gemoedelijk Apeldoorn. 

Tot slot werd een bezoek gebracht aan de synagoge van Apeldoorn. Het is aanbevelenswaardig die volledig ingerichte synagoge beduidend meer leven in te blazen.

In een kerk in Amsterdam nam Rabbijn Simon Bornstein in de avond deel aan een ronde tafelgesprek omtrent de huidige situatie rond de Staat Israël en werd een schier eindeloze reeks vragen van een eerlijk antwoord voorzien.

Rabbijn kandidaat-voorzitter voor Netwerk ARBO FNV

28 September 2017 14:15

UTRECHT, 20170928 -- Het Netwerk ARBO FNV kiest een nieuw bestuur. Rabbijn Simon Bornstein is kandidaat-voorzitter voor het FNV netwerk dat zich richt op vakbondsleden, die in het eigen bedrijf, instelling en/of sector actief bij willen dragen aan veilige en gezonde arbeidsomstandigheden en arbeidstijden, te stimuleren, te ondersteunen, en vooral: met elkaar in contact te brengen. Ofwel: met elkaar te verbinden binnen een actief netwerk. 

Door opleiding en ervaring is rabbijn Simon Bornstein een ARBO specialist. Het werken aan de rechtvaardige samenleving die de FNV voor ogen staat is vormt de primaire motivatie om zich kandidaat te stellen voor het Netwerk ARBO FNV. 

Rabbijn Simon Bornstein is een zeer ervaren vakbondsman die gaat vooe verbindend leiderschap. Zo was hij lid van ondernemingsraden, de Netwerkraad Wereldburgers FNV, Consulent bij FNV Individuele Belangenbehartiging, Coördinator en is thans Ambassadeur van het Comité 21 Maart - FNV - Internationale Dag tegen Racisme, , Voorzitter van de Kadergroep Zuid en communicatiespecialist bij Lokaal FNV Amsterdam. Bornstein ontving voor zijn activiteiten diverse maatschappelijke onderscheidingen. 

De verkiezingen zullen plaats vinden op vrijdag 29 september 2017 en de uitslag volgt later. 
Een uitgebreid profiel wordt vermeld op de website van het Netwerk ARBO FNV 
www.netwerkarbofnv.nl/kandidatenprofiel-simon-bornstein 

FNV

 https://vacatures.roc.nl/default.php?fr=nieuws&nieuwsitem=97088