De Alkmaarse Synagoge vierde dit jaar de eerste Rosj Hasjanadienst sinds de laatste in 1941. Ruim veertig mensen kwamen op de dienst af, die plaats had op Sjabbat Rosh Hasjana. Voorafgaand aan de inwijding sjabbes-jontef begaven de sjoelgangers zich naar de zestiende eeuwse Hofstraatbrug over de Oude Gracht voor het Tasjliech-gebed.
Het Tasjliech-gebed en het daarbij horende ritueel worden uitgevoerd volgens mienhogiem uit de tweede helft van de Middeleeuwen. Het gebed moet worden uitgesproken aan de oever van stromend water, waarin de zonden die men gedurende het voorbije jaar bewust of onbewust heeft begaan weg kan werpen.
Het wegwerpen wordt door de geleerden letterlijk genomen. Men kan dit doen door de broekzakken binnenstebuiten te keren of door een homp brood te verkruimelen en de kruimels te voeren aan de vissen. Water heeft in de Joodse traditie duidelijk een reinigende werking. Vissen symboliseren naast overvloed ook een karaktertrek die we de Eeuwige toedichten. De ogen van een vis knipperen nooit en zijn altijd alert, zo ook het oog van Hakadosj Baroech Hoe, de Sjomeer Jisraeel, van God, de beschermer van het Joodse volk.
Vanaf de Hofstraatbrug werden de vissen in de Oude Gracht met broodkruimels gevoerd door de sjoelgangers. Ondertussen reciteerde Rabbijn Simon Bornstein gehuld in een gebedsmantel de bijbehorende verzen uit het profetenboek van Micha.
De dienst ter synagoe werd gevolgd door een feestelijke maaltijd waaraan het fijne vrijwilligersteam een dag lang had gewerkt. Het Tasjliech-gebed werd door Rabbijn Simon Bornstein in Alkmaar uitgesproken, voor de eerste maal sedert de laatste nieuwjaarsviering voorafgaande aan de deportaties door de bezetter in 1941.
