Door: Rabbijn Simon Bornstein®
Julius
Vischjager was een bijzondere Jood. Een mens wie door zijn
traumatische oorlogsverleden zijn Jood-zijn dagelijks voor ogen
stond. Journalist, pianist, Holocaust overlevende, tijdgetuige en
beroemd openbare bibliotheek- en cafébezoeker.
Julius Vischjager
Scherpzinnig,
intellectueel, breed belezen en internationaal georiënteerd met vele
tientallen jaren professionele en levenservaring. Wekelijks was hij
gedurende meer dan vier decennia aanwezig in het Haagse Perscentrum
Nieuwpoort.
Altijd aanwezig bij de wekelijkse persconferentie van de
Minister-President, waar hij van alle journalisten wekelijks het
privilege had van het stellen van de laatste vraag aan de
Minister-President.
Op
07 oktober werd bekend dat Julius Vischjager dood werd aangetroffen
in de Amsterdamse Ringvaart. Hij overleed op 83 jarige leeftijd na
een tragisch leven. Hij was vader van een kind, waarmee hij geen
omgang had.
Hij overleefde als jong mens de genocide op het
Nederlandse Jodendom door de Nazi-bezetter.
Tijdens
de persconferentie van de Minister-President had hij het voorrecht
iedere week de laatste vraag te mogen formuleren. Voorafgaand aan de
vraagstelling kon hij uitvoerig spreken over brandhaarden elders op de
aardkloot.
Hij bood altijd aan een verzoeningsconcert te spelen voor
de betrokken oorlogvoerende staten. Slechts één maal speelde hij
samen met premier Rutte op de piano in Nieuwspoort.
Als
aan het Conservatorium onvoldoende gewaardeerde prospectieve pianist,
werd hij voor het leven getekend. Hij speelde iedere Sjabbes in Café
Eik en Linde aan de Plantage Middenlaan, precies naast de Hollandsche
Schouwburg, de centrale verzamelplaats van waar het Amsterdamse
Jodendom met de blauwe tram naar de Polderweg werd getransporteerd.
Vandaar via het NS Station Muiderpoort naar Concentratiekamp
Westerbork en andere vernietigingskampen in Oostelijk Europa.
Vischjager als muzikale bewaker van het Holocaust erfgoed aan de
Plantage Middenlaan.
Als
journalist had hij een eigen radioprogramma op de Amsterdamse zender
SALTO. Hier ontving hij gasten, die hij gelijk Israël Chajiem
Meijer, altijd onderbrak tijdens hun betoog. Toch leverde zijn
programma’s opmerkelijke radiobijdragen op.
Zijn
handgeschreven weekblad The Daily Invisible stond vol met hanenpoten,
maar was altijd actueel en zeer doeltreffend als
informatievoorziening voor collega-parlementair journalisten en
politici.
Hij was met deze publicatie tot ver over de landsgrenzen
wereldberoemd.
Julius
Vischjager werd als kind door het verzet gered uit de Hollandsche
Schouwburg en daarmee gered van een zekere dood in een
vernietigingskamp.
Door onder te duiken en na de Tweede Wereldoorlog
op te groeien in wisselende pleeggezinnen, “genoot” de jonge
Julius een zeer traumatische jeugd en adolescentie.
Vischjager had in
onze ontmoetingen altijd een dramatische verschijning, was zeer
dominant in de ruimte aanwezig. Getekend door zijn nóóit verwerkte
oorlogstraumata.
Zijn
aandenken zij tot zegen, moge zijn Nesjomme gebundeld worden in de
Bundel van het Eeuwig Leven.
Jehie le Zichraun.
