woensdag 9 december 2020

Bloeddonoren met niet-Westerse achtergrond van groot belang

Door: Rabbijn Simon Bornstein®

De Nederlandse bloedbank een tekort heeft aan donoren met een niet-westerse achtergrond, en dat is zorgelijk, omdat een ieder snel bloed moet kunnen ontvangen wanneer dat medisch echt nodig is.


Diversiteit en Inclusie zijn niet uitsluitend nodig op de arbeidsmarkt, om mensen met een migratie achtergrond een volwaardige plaats in de samenleving te geven, maar ook de medische wereld hoort zich vergaand aan te passen aan de eisen die de (bescherming van) de volksgezondheid voor een cultureel diverse samengestelde bevolking er aan mag stellen.

Medische instanties zoals bloedbanken behoren daarom ook hun werving van bloeddonoren te diversifiëren. Inclusief denken hoort in de werkwijzen van bloedbanken verankerd te zijn. Ook het bewustzijn onder mensen met een (niet-Westerse) migratie achtergrond moet worden verhoogd. Juist deze groepen burgers moeten doordrongen worden van het belang om zich als bloeddonoren aan te melden om anderen te kunnen ondersteunen. Het doneren van bloed betreft een goede daad.

In de Staat Israël kennen we burgers uit alle delen van de wereld, allen zijn na 2000 jaar ballingschap op Aliya gegaan naar hun heilige land. Het Mageen David Adom hanteert daarom reeds geruime tijd een divers wervingsbeleid van bloeddonoren om in de vraag naar plasma te kunnen voorzien.

Als methode bestaat de bloedtransfusie in Nederland circa vijfenzeventig jaar. Wie donor wordt, moet kunnen rekenen op veiligheid, het beheer van bloedbanken moet voldoen aan de strengste wettelijke en medische voorschriften om de volksgezondheid te beschermen. In het bijzonder de medewerkers van bloedbanken en de uiteindelijke ontvangers van het bloedplasma aan het einde van de keten. Binnen de gestelde veiligheidsvoorwaarden kunnen mensen tussen de 18 en 65 jaar bloeddonor worden.

Bij de werving van bloeddonoren hebben de bloedbanken nog een interculturele wervingsslag te maken. Gesprekken met donoren dienen niet slechts in het Engels of Nederlands plaats te kunnen vinden maar bijvoorbeeld ook in andere talen als het Berbers, Arabisch, Amhaars, Chinees, etc.

Keuringsgesprekken en keuringsartsen moeten daar waar nodig ondersteund kunnen worden door formele en informele tolken en vertalers.

De taal en goede afstemming is noodzakelijk om de veiligheid en beschikbaarheid van donoren en receptoren fors te vergroten. Evenals het begrip van het belang van het bloeddonorschap. Vooralsnog lijkt het ontbreken daarvan een rem te zijn op de werving van niet-Westerse donoren, bijvoorbeeld uit de categorie statushouders en vluchtelingen.

Meer informatie over het doneren van bloed of hoe donor te worden treft u op de website van de bloedbanken.