בסײד
Parsje van de week:
Kaurach
Bamiedbar: 16:01-18:32
aanvang sjabbes 15 juni 2018: 20.25 uur
einde sjabbes 16 juni 2018: 23.12 uur
Rabbijn Simon Bornstein
Bamiedbar: 16:01-18:32
aanvang sjabbes 15 juni 2018: 20.25 uur
einde sjabbes 16 juni 2018: 23.12 uur
Rabbijn Simon Bornstein
----------------------------------------------------------------------------------
Kaurach, is de titel van onze parsje van de week. Deze persoonsnaam
heeft in het Hebreeuws verschillende betekenissen zoals ijs, hagel, vrieskou en dat in de huidige warme zomerperiode.
Kaurach was een neefje van Mausje Rabbeine die het onbetwiste leiderschap van
zijn oom Mausje ter discussie stelde door zich opstandig in zijn richting op te
stellen.
De opstandigheid van Kaurach kwam voort uit een wellicht wat negatieve motivatie. Hij
was enigszins ijverzuchtig over een benoeming van een jonger neefje in een
functie door Mausje, waarvan Kaurach dacht dat die functie hem op het lijf
geschreven was, goed bij hem kon passen.
Kaurach overtuigde zijn buren van de stam Re-oeven om hem behulpzaam te willen
zijn om een coupe te plegen tegen
zijn oom Mausje die moest leiden tot diens ontheffing uit de leiderschapsrol.
Kaurach stelde dat Mausje eenvoudig niet het recht had om zijn broer
Aheraun aan te stellen als Cauhein Godaul – Opperpriester. Kaurach claimde de
functie van Cauhein Godaul voor zichzelf. Immers deze functie hing samen met
een grote publieke verantwoordelijkheid, stond hoog in aanzien.
De kinderen van de stam Re-oeven kwamen daadwerkelijk in opstand tegen
het gezag van Mausje. Zij hadden hierbij niets te winnen, maar verloren slechts
hun leven als gevolg van hun solidariteit met Kaurach.
Hieruit leren onze geleerden, dat een mens altijd inspanning dient te leveren om zijn uiterste best te doen om te wonen tussen goede, deugdzame mensen. Het is immers onmogelijk om niet beïnvloed te worden door het milieu waarin men leeft, zoals door sommige buren. Of deze nu kwaad of goed zijn.
Hieruit leren onze geleerden, dat een mens altijd inspanning dient te leveren om zijn uiterste best te doen om te wonen tussen goede, deugdzame mensen. Het is immers onmogelijk om niet beïnvloed te worden door het milieu waarin men leeft, zoals door sommige buren. Of deze nu kwaad of goed zijn.
Het daarom niet verwonderlijk dat de toekomstige leraren van het Joodse
volk voornamelijk afkomstig waren uit de stam Issachar. Deze stam woonde
tijdens de omzwervingen in de Sinoj-woestijn in het kampement naast Mausje en
Aheraun.
Hieruit leren we dus dat het belangrijk is een gunstige en weldadige
woonomgeving te verkiezen in verband met onze gezondheid, cultuur, welzijn en
de opvoeding van kinderen. Daarmee kiezen wij met wie wij om willen gaan en door wie wij ons misschien wel laten beïnvloeden.
Mausje benoemde een reeks personen in hoge functies binnen het volk,
zulks ‘in naam van God’, feitelijk per
decreet. Kaurach stelde daarmee Gods eigen wil ter discussie. Voor dit ter
discussie stellen werd hij strafwaardig geacht. Mausje deed echter zijn
uiterste best om zijn neef te redden van bestraffing.
Een eerste poging van Mausje om rust in de gelederen te scheppen was zijn verzoek aan Kaurach om een dag later terug te willen komen, in tussentijd zouden Kaurach en zijn bondgenoten hun plannen en wensen nog eens kunnen herijken.
Toen deze poging faalde stelde Mausje voor om een examen te ontwerpen
waaraan een potentiële Cauhein Godaul zich zou dienen te onderwerpen om zijn
geschiktheid voor de functie aan te kunnen tonen.
Het was een privilege van de Cauhein Godaul om dagelijks op het gouden
altaar reukwerk te verbranden. Alleen zij die geschikt zijn voor deze functie
konden deze taak verrrichten. Reeds eerder hadden twee oudere zonen van Aheraun
gepoogd deze taak uit te voeren, waarvoor zij door God werden bestraft met de
dood.
Mausje stelde aan Kaurach voor dat Kaurach en diens volgelingen reukwerk
in een pan zouden verbranden. God zou dan Zijn keuze kunnen bepalen omtrent de
geschiktheid van de overgebleven persoon voor de functie van Cauhein Godaul,
immers alle ongeschikte personen zouden wel eens het leven kunnen laten
gedurende hun daad.
Het was de verwachting van Mausje, dat Kaurach zich uit deze uitdaging
terug zou trekken, maar niets was minder waar. Kaurach was bereid om eventueel
het leven te laten tijdens de voorgestelde poging, om aan te tonen dat hij de
enig juiste persoon was om te functioneren als Cauhein Godaul. Mausje zond
boodschappers naar Kaurach om hem te weerhouden van diens poging, maar zij
werden afgewezen door Kaurach.
Mausje waarschuwde de Bnei Jisro’eil zich ver te houden van de tenten
van Kaurach en diens aanhangers. Zulks opdat zij geen schade zouden hoeven
ondervinden. Hij stelde voorts dat de aarde zich zou openen om Kaurach met
aanhang te verzwelgen. Mausje was nog niet uitgesproken of zo geschiedde. Kaurach,diens echtgenote en kinderen en al hun aardse bezittingen werden
door de aarde verzwolgen.
De metafoor van de opslokkende aarde toont aan, dat het veroorzaken van meningsverschillen en ruzie’s, het verstoren van de vredige rust en harmonie in een gemeenschap één van de meest serieuze slechte daden kan zijn die een persoon kan plegen.
De metafoor van de opslokkende aarde toont aan, dat het veroorzaken van meningsverschillen en ruzie’s, het verstoren van de vredige rust en harmonie in een gemeenschap één van de meest serieuze slechte daden kan zijn die een persoon kan plegen.
Normaal moet uitsluitend de overtreder of zondaar een prijs betalen voor het veroorzaakte leed, maar in deze parsje betalen de onschuldigen ook een kostprijs. Kaurach en al diens aanhangers vonden de dood door een 'hemels vuur' dat op hen neerdaalde.
Om duidelijk te maken dat de Eeuwige Mausje en Aheraun voor hun functies
had uitverkoren tot Cauhein Godaul, werd Mausje opgedragen om van iedere stam
een oudste te nemen en van hen om een stukje hout te vragen waarop ieders naam
was aangebracht.
Deze houten stokken representeerden alle stammen van het volk Israël De
stok die Aheraun vertegenwoordigde, droeg de naam van de stam Levie. De
stokkenbundel werd geplaatst voor de Aheraun Hekaudeisj, de Heilige Arke.
De daarop volgend ochtend trof men een bloeiende en vruchtdragende Amandelboom aan, die voort was gesproten uit de stok die de stam Levie representeerde. Van alle fruitbomen is de Amandelboom de eerste boom die bloeit en vrucht draagt.
Zo is het oog met een ieder die de functie van het priesterschap ter discussie durft te stellen, deze wordt door de Eeuwige 'bestraft. Eeuwen later werd Koning Oezioh van Jehoedoh door melaatsheid getroffen, nadat hij het Heilige der Heiligen had betreden met de intentie om daar een welriekend offer voor God te branden. Dat de taak van de Cauhein Godaul.en niet van de koning.
De daarop volgend ochtend trof men een bloeiende en vruchtdragende Amandelboom aan, die voort was gesproten uit de stok die de stam Levie representeerde. Van alle fruitbomen is de Amandelboom de eerste boom die bloeit en vrucht draagt.
Zo is het oog met een ieder die de functie van het priesterschap ter discussie durft te stellen, deze wordt door de Eeuwige 'bestraft. Eeuwen later werd Koning Oezioh van Jehoedoh door melaatsheid getroffen, nadat hij het Heilige der Heiligen had betreden met de intentie om daar een welriekend offer voor God te branden. Dat de taak van de Cauhein Godaul.en niet van de koning.
Nadat het priesterschap ter discussie was gesteld, zo leert ons de
Tauro, worden de rechten en plichten van Cauheiniem en Levie-iem in de tekst
herhaald en herbevestigd. De Tauro leert ons dat zodra het volk het Land
bereikt, zullen de Cauheiniem en Levie-iem 'geen land bezitten'.
In de plaats daarvan zal in al hun materiële behoeften en noden worden voorzien door de andere stammen in ruil voor hun godsdienstige en maatschappelijke dienstverlening in de Beis Hemikdosj – Tempel in Jeroesjolojiem Ngier Hekaudeisj.
Welke gave men ook verkoos aan een Leviet te schenken, diende altijd de meest aantrekkelijke gave te zijn, het beste product. Alles minder dan het beste van een product, was onvoldoende en werd niet geaccepteerd.
In de plaats daarvan zal in al hun materiële behoeften en noden worden voorzien door de andere stammen in ruil voor hun godsdienstige en maatschappelijke dienstverlening in de Beis Hemikdosj – Tempel in Jeroesjolojiem Ngier Hekaudeisj.
Welke gave men ook verkoos aan een Leviet te schenken, diende altijd de meest aantrekkelijke gave te zijn, het beste product. Alles minder dan het beste van een product, was onvoldoende en werd niet geaccepteerd.
Hieruit leren we dat alles wat men schenkt met een religieuze intentie
of een met godsdienstig doel of alles wat wij (op)bouwen ten behoeve van
Hosjem, moet worden vervaardigd van de beste materialen, moet zijn van een
superieure en duurzame kwaliteit ter ere van onze Schepper, zoals ook in de prachtige sjoel in Alkmaar.
Goed Sjabbes!.