Rabbijn Simon Bornstein® en Voorzitter Leo Reawaruw van Stichting Maluku4Maluku eisen dat de Minister van Defensie de kleine groep K.N.I.L. Ambonezen erkent als speciale veteranen, die zonder lange stressvolle keuringsprocedures automatisch recht behoren te hebben op een M.I.P. “Op basis van gezond verstand en menselijkheid is dit niet een vreemde eis” volgens frontman Leo Reawaruw.
 |
| Moluks Barak in het Nederlands Openlucht Museum in Arnhem |
Vorige week vrijdag is K.N.I.L. veteraan Matulessy (Moordrecht) overleden, vandaag een K.N.I.L. veteraan Sinay(Leerdam). Zij allen waren gedompeld in flashbacks van de oorlog, en nachtmerries. Er zijn nu meer KNIL Ambonezen / veteranen die last hebben van symptomen van PTSS, zij zijn bekend bij Veteranen Instituut Doorn. Want het succes van hun erkenning, heeft een keerzijde, en dat is dat al hun wonden weer open zijn gereten.
Leo Reawaruw: “Ik doe als frontman en voorzitter van Stichting Maluku4Maluku een beroep op minister-president Mark Rutte en de voltallige Nederlandse regering op basis van redelijkheid, billijkheid en gezond verstand, maar vooral op basis van menselijkheid de kleine groep KNIL Ambonezen te ontslaan van welke procedure dan ook. En de laatsten van de K.N.I.L. Ambonezen allen de stempel PTSS te geven, om hun te verlossen van een geestelijke marteling. Zodat zij eindelijk de zorg en nazorg kunnen krijgen als Nederlandse veteranen.”
De ombudsman stelt dat het Ministerie van Defensie in gebreke blijft ten aanzien van de zorg voor veteranen. De Stichting Maluku4Maluku eist dat de toekenningsprocedures voor M.I.P. aan veteranen van het K.N.I.L (Koninklijk Nederlands Indisch Leger) worden verkort en op humane wijze onmiddellijk worden toegekend.
Veel veteranen van de KNIL Ambonezen zijn sterk getraumatiseerd door krijgshandelingen tussen 1942-1951 in voormalig Nederlands-Indië. Het dienstbevel waardoor de K.N.I.L. veteranen en hun gezinnen in Nederland werden gehuisvest in barakken in voormalige concentratiekampen, en zelfs strafkampen voor Molukkers (Westkapelle en Burgh-Sluis, beiden in Zeeland) zorgen tot heden voor vergaande gevolgen van PTSS.
Bij het opvolgen van het dienstbevel om zich voor 6 maanden naar Nederland te begeven konden de K.N.I.L. veteranen 350 vergeten kinderen en 150 vergeten jonge moeders niet meenemen. Deze scheiding rukte complete gezinnen vaak levenslang uiteen, zonder dat het universele mensenrecht op gezinshereniging werd toegepast.
Maar ook de babysterfte in de barakken van Kamp Vught en Kamp Westerbork door de vrieskou, en erbarmelijke woonomstandigheden waar zij vanaf 1951 jaren lang verbleven vormt nog een ander trauma.
“De trauma’s van de Ambonezen lijken sterk op het leed van Joodse kamp- en oorlogsslachtoffers. De K.N.I.L. veteranen, onder wie ook de Joodse, verdienen volle maatschappelijke erkenning en verzorging” volgens de onafhankelijke Rabbijn Simon Bornstein®.
De website van Maluku4Maluku
Erkenning voor K.N.I.L. veteranen
Moluks Barak
#Rabbijn Simon Bornstein® #RabbinaatAlkmaar #Ambon #Ambonezen #Maluku4Maluku #Molukkers #Molukken #KNIL #KoninklijkIndischLeger #Nederlands-Indië #Indisch #Nederlands-Indisch #Wachtgelden #trauma #vergetenkinderen #vergetenmoeders #gezinshereniging #veteraan #veteranen #erkenning #eerherstel #compensatie #concentratiekamp #Rabbijn #barak #dienstbevel #PTSS #minderheid #strafkamp #Indische Kwestie #Ereschuld #Defensie #Minister #Pensioenen #Militair